48. பவள மல்லிகை
வீளுகப் போய்விடுமே என்று கவலைப்படும் மாணுக்கனைப் போல, ஒரு வியாபாரத்தைத் தான் கவனிக்காவிட்டால் அந்த வியாபார அதுபவம் இல்லாமல் போய்விடுமே என்று அவள் நினைத்திருக்கலாம். அவள் வந்துவிட்டாள். உளுத்த மூங்கில் மாதிரி தான் இருக்கிறது ' என்று வந்தவுடனே என் தாயின் அபிப்பிராயத்தை ஆமோதித் தாள் அவள். - - -
' என்ன அம்மா, விஷயம் தெரியாமல் பேசுமீங்க. பச்சை மூங்கிலைப் பிளந்து பண்ணியிருக்குது. காஞ்ச மூங்கில் முடைய வருமா அம்மா ? பச்சை மூங்கிலின்னு, இதைப் பார்த்தாத் தெரியில்லையா?” என்று முறக்காரி சொன்னுள். அவள் பேச்சு ஆணித்தரமாக இருந்தது. நான் அதை வலித்தேன். அது காய்ந்த மூங்கிலே அல்ல; அப்படி இருக்க எப்படி உளுத்த மூங்கிலாக இருக்க முடியும்? இவர்கள் வாயை அடைக்கச் சரியான வெடி குண்டு போட்டாள் இவள். இதுவும் வெண்டைக்காய்ப் பேரமா என்ன?’ என்று நான் எண்ணினேன்; மனசுக் குள்ளே சிரித்துக்கொண்டேன்.
சரி, சரி; நாங்கள் முறங்கட்டுகிறபோது அந்த விவ. ாத்தைத் தெரிந்துகொள்கிருேம். இப்போதைக்கு இந்த முறம் வாங்கிக்கொள்ளுகிருேம்; விலையைச் சொல்.” என்று ரோசத்தோடு அம்மா பேசிள்ை.
"ஒரே விலை; ரெண்டு முறமும் முக்கால் ரூபா." * முக்கால் ரூபாயர'- அம்மா ஆச்சரியப்படுபவளைப் போல வாயைப் பிளந்தாள். - - -
- பன்னிரண்டு அணுவா '-என் சகதர்மிணி ரூபாயை அணுவாக மாற்றி ஆச்சரியப்பட்ட்ாள்.
'இதே, திருவிழாக் காலமான ரெண்டு, ரெண்ட ரைக்கு விக்குமாக்கும்' என்ருள் முறக்காரி.
