பெற்றுேர் புலம்பல் പ്ര4;ട് う多ス。
- $
உண்ணுஞ் சுவையமு துாட்டிவிட்டோம்-நன்மை
ஒதிடும் பள்ளியில் கூட்டிவிட்டோம் எண்ணம் அனைத்தையும் வாட்டி விட்டீர்-ஊரார்
ஏளனஞ் செய்திடக் காட்டிவிட்டீர்!
கற்றவர் சொல்லையுங் கேட்பதில்லை-விணே
காலங்கள் போவதும் பார்ப்பதில்லை.
பெற்றவர் சொல்லையும் ஏற்பதில்லை-நல்ல
பிள்ளைகள் யரரையும் சேர்ப்பதில்லை!
வேடிக்கை செய்வதும் எல்லையில்லை-பள்ளி
வேளை தொறுஞ் சென்று கற்பதில்லை
நாடிக்கை வண்ணமே காட்டிநின் ருல்-உங்கள்
நாளை நடப்பென்ன காளைகளே?
சட்டையில் மாற்றங்கள் கண்டுவிட்டீர்-நல்ல சால்பையும் ஐயையோ கொன்றுவிட்டீர் அேட்டைகள் துரக்கலில் வென்றுவிட்டீர்-ஆல்ை
ஆகா நெறிக்கன்ருே சென்றுவிட்டீர்!
பாழ்வினை எத்தனை செய்துவிட்டீர்-அந்கோ
பள்ளியில் கல்வியைக் கொய்துவிட்டீர் யாழிசை கேட்டிடக் காத்திருந்தோம்-ஆல்ை ஆந்தையின் கூக்குரல் கேட்டுநொந்தோம் பெற்றவர்நாங்களோ வாழ்ந்துவிட்டோம்-எங்கள்
பிள்ளைகள் நீங்களோ தாழ்ந்துகெட்டால் உற்றதை எப்படிக் கண்டிருப்போம்?-வாயை
ஊமைகள் போலவா கொண்டு நிற்போம்?
_ாங்க
ി 35
うつ ജുr لمبے چاaso vثں 1-ی نه اي تټه لبر د nغمه
