34 குயிற் பாட்டு மாடன் மனம் புகைந்து மற்றை நாள் உன்னே வந்து நாடிச் சினத்துடனே நானு மொழி கூற நீயும் அவனிடத்தே நீண்ட கருணையி னுல், 'காயும் சினந்தவிர்ப்பாய், மாடா! கடுமையினுல் நெட்டைக் குரங்கனுக்குப் பெண்டாக நேர்ந்தாலும், கட்டுப் படி அவர்தம் காவலிற்போய் வாழ்ந்தாலும் மாதம் ஒரு மூன்றில் மருமம் சிலசெய்து பேதம் விளைவித்துப் பின்னிங்கே வந்திடுவேன்; தாலிதனே மீட்டும் அவர் தங்கனிட் மேகொடுத்து நாலிரண்டு மாதத்தே நாயகனு நின்றனேயே பெற்றிடுவேன்; நின்னிடத்தே பேச்சுத் தவறுவளுே? மற்றிதனே நம்பிடுவாய் மாடப்பா' என்றுரைத்தாய்; காதலினல் இல்லை, கருணையினுல் இஃதுரைத்தாய்; மாதரசாய் வேடன் மகளான முற்பிறப்பில் சின் னக் குயிலியென்று செப்பிடுவார் நின் நாமம்; பின்னர்ச் சில தினங்கள் சென்றதன் பி ைபெண் குயிலி, நின்ளுெத்த தோழியரும் நீயும் ஒரு மாலையிலே மின்ன ற் கொடிகள் விளையாடு தல்போலே காட்டி னிடையே களித் காடி நிற்கையிலே, வேட்டைக் கென வந்தான் வெல்வேந்தன் சேரமான் தன்னருமை மைந்தன்; தனியே, துணை பிரிந்து மன்னவன்றன் மைந்தன் ஒரு மானத் தொடர்ந்துவ சத் தோழியரும் நீயும் தொகுத்துகின் ருடுவதை வாழியவன் கண்டுவிட்டான்; மைய ல் க ை கடந்து நின் னைத் தனக்காக நிச்சயித்தான்; மாது நீ மன்னவனே க் கண்டவுடன் மா மோகங் கொண்டுவிட்டாய்; நின்னைய வன் நோக்கிளுன் ; நீ ைஃன நோக்கி தின்முய்; அன்னதொரு நோக்கினிலே ஆவி கலந்து விட்டிர்: தோழியரும் வேந்தன் சுடர்க்கே ல ந் தான் கண்டே ஆழியரசன் அரு புதல்வன் போலும் என்றே அஞ்சி மறைத் துவிட்டார். ஆங்கவனும் தின் னிடத்தே, னவுரைத்து, 'வேடர் தவமகளே. விந்தை யழகுடையாய், ஆட வகுத் தோன்றி யதன் பயனே இன்றுபெற்றேன்; 'வஞ்சித் தலைவன் மகள் யான் 45 ÉS O 76
