குயில்....கதையை மொழிதல் 35 கண்டதுமே நின்மிசைநான் காதல் கொண்டேன்' (என்றிசைக்க, மண்டு பெருங்காதல் மனத்தடக்கி நீமொழிவாய்: 80 'ஐயனே! உங்கள் அரண்மனையில் ஐந் நூறு தையலருண் டாம்; அழகில் தன் னிகளில் லாதவராம்; கல்வி தெரிந்தவராம்; கல்லுருகப் பாடுவராம்; அன்னவரைச் சேர்ந்தேநீர் அன்புடனே வாழ்ந்திருப்பீர்; மன்னவரை வேண்டேன் மலைக்குறவர் தம்மகள் யான்; 85 கொல்லும் அடற் சிங்கம் குழிமுயல வேட்ப துண்டோ ? வெல்லு திறல் மாவேந்தர் வேடருள்ளோ பெண்ணெடுப்பார்? பத்தினியா வாழ்வ(து) அல்லால் பார்வேந்த தாமெனினும் நத்தி விலைமகளா நாங்கள் குடி போவதில்&ல; பொன் னடியைப் போற்றுகின்றேன், போய் வருவீர்; (தோழியரும் 90 என்னைவிட்டுப் போயினரே, என்செய்கேன்?' என்றுதி நெஞ்சம் கலக்கமெய்தி நிற்கையிலே, வேந்தன் மகன் மிஞ்சுநின் தன் காதல் விழிக்குறிப்பி னுலறிந்தே பக்கத்தில் வந்து பளிச் சென்(று) னது கன்னம் செக்கச் சிவக்க முத்தமிட்டான்; சினங்க ட்டி Ꮽ 5 விேலகிச் சென்ரு ய், நெறியே து காமியர்க்கே?" தாவி நின்னே வந்து தழுவினுன் மார் பிறுக; கதின் னேயன்றி ஒர்பெண் நிலத்திலுண்டோ? என்றனுக்கே பொன்னே, ஒளிர் மணியே, புத்த முதே, இன் பமே, நீயே மனய ட்டி, நீயே அரசாணி, ! 06) நீயே துணை எனக்கு, நீயே குலதெய்வம்; நின்னைய ைறிப் ,ெ ண் ைநினைப்பேளுே? வினிலே என்னை நீ ஐயுறுதல் ஏ துக்காம்? இப்பொழுதே நின்மனக்குச் சென்றிடுவோம், நின் வீட்டில் உள்ளோர்.பால் என் மனத்தைச் சொல்வேன். எனது நிலயுரைப்பேன், 1oв வேத நெறி. ஸ் விவாகம் உனைச் செய்து கொள்வேன், ! s மாதரசே ' என்று வலக்கை கட்டி வாக்களித்தான்; பூரிப்புக் கொண் டாய், புள கம் நீ எய்கிவிட்டாய்; வாரிப் பெருந்தி ைபோல் வந்த மகிழ்ச்சியிலே தானந் தவிர்ந்தாய்; தனவே தவிர்ந்தவனாப், 1 1 0
