146 பால காண்டப் ஒண்கணார் = பெண்கள். நளினம்=தாமரை. மழலைப் பிள்ளை = இளங்குஞ்சு. மேதி = எருமை, பச்சைத் தேரை = பச்சைத் தவளை, வளர்த்திய’ என்னும் சொல், கண்மணியே கண்வளராய்' என்று தாய் பாடிப் படுக்கையில் கிடத்தித் தூங்கப் பண்ணுவதை நினைவு செய்கிறது. எருமை கன்றை நினைத்துப்பால் சொரிகின்ற தாய்த்தலை யன்பை என்னென்பது! அன்னத்திற்கும் தாமரைக்கும் உள்ள தொடர்பை, மணிமேகலையில் உள்ள
- அன்னச் சேவல் அயர்ந்து விளையாடிய
தன்னுறு பெடையைத் தாமரை அடக்க'(5-123; 124) என்னும் பாடல் பகுதியாலும் அறியலாம். கூட்டு விளக்கு : கோழி குப்பையைக் கால்களால் கிளற, குப்பையின் உள்ளிருந்த மாணிக்கங்கள் வெளியில் தெரிகின்றன. அவற்றைக் குருவிகள் மின்மினி என்று எண்ணி எடுத்துக் கொண்டு போய்த் தம் கூடுகட்குள் விளக்காக வைக்கின்றனவாம்.
- சூட்டுடைத் தலைத் துாகிற வாரணம்
தாள் துணைக் குடையத் தகைசால்மணி மேட்டு இமைப்பன மின்மினி யாமெனக் கூட்டினுள் உய்க்கும் குரீஇயின் குழாம் அரோ (27) சூடு - தலைக்கொண்டை, து நிறம் = தூய்மையான வெண்ணிறம். வாரணம் = கோழி. மேடு = குப்பை மேடு, குரீஇ = குருவி. குப்பையைக் கோழி கிளறுவது என்றும் உள்ளது. இதனால் கோழி குப்பைக் கோழி என்றே குறுந்தொகையின் ஒரு பாடலில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது பகுப்பைக் கோழித் தனிப்போர் போல' (30-6) என்பது பாடல் பகுதி. குப்பைக் கோழியைக் குறிப்பிட்டி ருப்பதால், இப்பாடலைப் பாடிய புலவர் குப்பைக் கோழியார் என்னும் பெயரால் வழங்கப்படுகிறார்.
