iԱ6 இ. புலவர் கா. கோவிந்தன் முளிஅரில் பொத்திய முழங்கு அழல் இடைபோழ்ந்த 20 வளிஉறின், அவ்வெழில் வாடுவை அல்லையோ? என வாங்கு, அனையவை காதலர் கூறலின், வினைவயின் பிரிகுவர் எனப் பெரிது அழியாதி; திரிபு உlஇக் கடுங்குவரை அருமைய காடெனின் அல்லது 25 கொடுங்குழாய் ! துறக்குநர் அல்லர்; நடுங்குதல் காண்மார், நகை குறித்தனரே.” தன் மென்மையும், காட்டின் கொடுமையும் கூறித் தன்னை உடனழைத்துச் செல்ல மறுத்துப், பிரிந்து செல்கிறான் தலைவன் என்பதறிந்து, தலைவி வருந்த, தலைவன் நகையாடிக் கூறியதல்லது போகான் எனக் கூறித் தோழி ஆற்றுவித்தது. இது. 1. சிவந்து-கோபித்து, இறுத்த-தாங்கிய, புலம்-பகைவர் நாடு, 2. கரிவறல்-கரிகளைக் கொண்ட, வறண்ட அந்நிலத்தில், 3. பொரி-புள்ளி; 4. தேர் அல்தேர்-பேய்த் தேர் என வழங்கப்பெறும் க்ானல் நீர், ஓடும் தேரை நீக்குதற்குத், தேர் அல்லாத தேர் என்றார்; 5. உயங்க-வருந்த 10. யாழ-அசை; 11. மேவந்த-பொருந்திய, சீறடி-சிறிய அடி 12. அல்லி-தாமரையின் அகத்தே கொட்டையைச் சூழ்ந்துள்ள தாதுக்களை அடுத்திருக்கும் அவ்விதழ்கள், அரக்குசெவ்வாக்கு 15. மாண் அவிர்-மாட்சிமை மிக்க, தூவி-இறகு 17. விலங்குமான்-விலங்காகிய சிங்கம், வெருவுதல்-அஞ்சுதல்; 18. புரை-ஒத்த; கிளவி-மொழி: 19, தளி-மழைத்துளி, 20. முளிஉலர்ந்த, அரில்-புதர்; பொத்திய-மூண்ட 21. வளி-காற்று 25. குரை-இசை நிறை பொருள் இல்லை; கடுமையும் அருமையும் உடைய காடு என்க: 27.காண்மார்-காண்பதற்காக
