முதற்றா-மொழி அல்லது தமிழாக்க விளக்கம்
42
""
"நீயிர் நீவிர் நான் எழுவா யலபெறா
(நன். 264)
என்னும் நூற்பாவில், நீர் என்பதையுஞ் சேர்த்துக்கொள்ளாமை நன்னூ லாரின் மொழியாரா-ச்சி யின்மையையே காட்டும்.
(3) முன்மை (காலமும் இடமும்)
ஊங்கு = முன்பு. (உங்கண் - ஊங்கணோர் = முன்னோர்). புரம் = முன்.
முகம் = முன்பு, காரணம்.
முகம்
முகர் முகரி = தொடக்கம்.
முதல் - முன், தொடக்கம். அடி, காரணம்.
(முதலி = முதலிலுள்ளவன் - ள் - து.)
-
முந்து முந்தை - முத்தை.
(முந்துரி - முந்திரி = முதற் சிற்றிலக்கம்)
முன் - முன்னம் - முனம். முன்னம் - முன்னர். முன் - முன்பு முன் - முன்று.
முன் - முனை - முனைவன் = முன்னோன், கடவுள்.
முன்மையைக் குறிக்குஞ் சொற்கள், முன்வாயான உதட்டிற் பிறக்கும் பகர மகர முதலவாயிருப்பது கவனிக்கத் தக்கது.
முன்னிடத்தில்
(4) முதன்மை
வைக்கப்பெறுவது
சிறந்த பொருளாதலால்,
முன்மைக் கருத்தில் முதன்மைக்கருத்துத் தோன்றிற்று.
முகம் = தலைமை. முகம் - முகமை முகாமை.
முகம் -முகர் -முகரி = தலைமை.
—
முகம் முகன் - முகனை = தலைமை.
—
முகு முக்கு முக்கியம் (வ)
=
முதல் முதன்மை. முதன் - முதலி = தலைவன், படைத் தலைவன். படைமுதலி சேனைமுதலி என்பன படைத்தலைவன் பெயர். முதலியார் படைத்தலைவர் வழியினர்.
(5) முதுமை
முன் பிறந்தவன் பின் பிறந்தவனை நோக்க முதியவனாதலால், முன்மைக் கருத்தில் முதுமைக் கருத்துத் தோன்றிற்று. து-ப்பு (அனுபவ) மிகுதியால் அறிவு வளர்தலின் முதுமைப் பெயர் அறிவையும் குறிக்கும்.
