தமிழ்மொழித் தோற்றம்
87
உதடுகள் உகரத்தை ஒலிக்கும்போது முன்னும் இகரத்தை ஒலிக்கும்போது பின்னும் செல்வதால், உகர இகரங்கள் முறையே முன்பின் என்னும் பொருள்களையும் அவற்றை அடி ப்படையாகக் கொண்ட பிற கருத்துகளையும் தரும் சொற்களைப் பிறப்பிக்கும்.
கா : ஊங்கு = முன்பு. 241ஆம் பக்கத்தில் உயரக் கருத்தை அடிப்படையாக்கொண்டு எதிர்காலத்தை யுணர்த்துவதாகக் கூறிய உகரம், முன்மைக் கருத்தை அடிப்படியாகக் கொண்டு அக்காலத்தை உணர்த்துவதாகவுங் கொள்ளலாம். ஊங்கு - ஊக்கு. உகை - L.,-Gk. ago, to drive. Act, agent, agency, agenda முதலிய சொற்கள் ago என்னும் மூலத்தினின்றும் பிறந்தவை. உந்து=முற்செலுத்து.
துர - E. drive, A.S. drifan, Ger. treiben, to push.
முன் - முந்து. மூ -மூக்கு - முகம் - முகப்பு. முகம் - நுகம். மூக்கு - முகடு. மூக்கு - முகை - முகிழ். மூக்கு - முக்கு.
முகம் என்பது முதலாவது முன்னால் நீண்டிருக்கின்ற மூக்கைக் குறித்து, பின்பு தலையின் முன்புறமான முகத்தைக் குறித்தது. வடமொழியில் அதை வாய்ப்பெயராகக் கொண்டது பிற்காலம்.
மூக்கு - E. mucus. மூக்கு - E. beak, Fr. bec, Celt. beic. மூக்கு - E-Celt peak. முக்கு - E. nook, Scot. neuk, Gael. - Ir. niuc.
pike (E. and Celt.); pic (Gael.); pig (W.) - a point; spica (L.); spike (E.); spoke (E.) முதலிய சொற்கள் மூக்கு என்பதன் வேறுபாடுகளே. முன் - முனி - நுனி -நுணி -நுண். முனி - முனை - நுனை. நுண் - L. min. இதனின்று minor, minority, minish, minim, minimum, minister, minstrel, minute, minus முதலிய பல சொற்கள் பிறக்கும். முனையைக் கொனை என்பது வடார்க்காட்டு வழக்கு - E. cone, a solid pointed figure. cone, L. conus, Gk. konos.
hone (E), han (A.S.), hein (Ice.), cana (Sans) முதலிய சொற்கள் கொனை என்பதினின்றும் திரிந்தவையே.
