உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

பக்கம்:பாவாணர் தமிழ்க் களஞ்சியம் 17.pdf/33

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை




‘அம்’ என்னும் வேர்ச்சொல்

அமையம் - சமையம்.

7

அமர்தல் = 10. பொருந்துதல், கலத்தல், பொருதல், இருவர் அல்லது ரு படைகள் கலந்தே பொருதலால், கலத்தற் கருத்தில் பொருதற் கருத்துத் தோன்றிற்று.

ஒ.நோ : கைகலத்தல் = சண்டையிடுதல்.

கல- கலாம், கலகம். பொரு - போர். பொருதல் = பொருந்துதல், போர் புரிதல்.

=

அமர் M. amar = போர். அமர் - அமரம். அமர் - அமர்த்தல் = போரிடுதல், மாறுபடுதல்.

அமரி = போர்த்தெய்வமான காளி.

“பேதைக் கமர்த்தன கண்”

அமரகம் = போர்க்களம்.

“அமரகத் தாற்றறுக்கும் கல்லாமா”

அமர் - சமர் - சமரம்.சமம் = ஒப்பு, போர்.

(குறள்.1084)

(குறள். 814)

ஒ.நோ: பொருதல் = ஒத்தல், போர்புரிதல். ஒத்தல் ஈண்டுக் கலத்தல்.

“ஒளிறுவாட் பொருப்ப னுடல்சமத் திறுத்த(பரிபா. 22:1)

அமர்க்களம் = போர்க்களம், ஆரவாரம். M. amarkkalam.

அம்முதல் = நு . அமுங்குதல், பதுங்குதல்.

அம் - அம்மி. M. ammi = அமுங்க நெருக்கியரைக்குங் கல். அம்முக்கள்ளன் = ஒன்றும் தெரியாதவன்போல் நடிக்குந் திருடன். அமர்தல் = 11. அமுங்க நெருங்கித் தழுவுதல்.

"அமரப் புல்லும்”

(திருக்கோ.372)

=

அம்மு - அமுங்கு - அமுக்கு - அமுக்கி = இரவில் அமுக்குவது போன்ற தோற்றம். (nightmare).

அமுக்கடி = நெருக்கடி. அமுக்கன் = மறைவாக வினை செய்பவன்.

M. amunnuka (அமுங்ஙக), amukkuka.

அமுக்கலான் = சிலந்தியை அமுக்கி நலமாக்கும் தழை.

அமுக்கம் = கமுக்கம்.

அம்- அமிழ், அமிழ்தல் = நீரில் அமுங்குதல்.