விள் (பிளவுக் கருத்துவேர்)
விருப்பிளத்தல் = நிலம் வெடித்தல்.
விரி - விரல் விரல் = அகங்கை பிளந்து விரிந்தாற் போன்ற வுறுப்பு.
145
விர் விறு வீறு. வீறுதல் = 1. பிளத்தல், கீறுதல். "நின் மெய்க்கட் - குதிரையோ வீறியது" (கலித். 96). 2. வெட்டுதல். "தெய்வவாள் வீறப் பொன்றினன்" (கம்பரா. சம்பா. 43). 3. அடித்தல். அவனை நன்றாய் வீறினேன், (இ.வ.)
வீறு = 1. வேறு. "வீறுவீ றியங்கும்" (புறம். 173). 2. தனிமை (W.). 3. வெறுப்பு (யாழ். அக.). 4. அடி. நாலு வீறு வீறினேன் (உ.வ.).
வீறு வீறல் = வெடிப்பு.
வீறு வீற்று = (பெ )1. வேறுபடுகை (பிங்.). 2. துண்டு. "வீற்று வீற்றாகி யோடி விழுதலும்” (கம்பரா. கும்பக. 187). 3. கூறு. “தந்தை தன்னைய ராயிரு வீற்றும் " (இறை. 28). 4. பக்கம். "இருவீற்று முரித்தே சுட்டுங் காலை" (தொல். பொருளியல் ,26). 5. தனிமை (W.)
வீற்று
=
(கு.வி.எ.) வேறாக, வேறுபட்ட பகைவரால். "வீற்றுக் கொளப்படா” (தொல். பொருளியல், 27).
வீற்றுப் பொருள் = சில்லறைப் பண்டம் (W.).
வீற்றும் = (கு. வி. எ) மற்றும், வேறும். "வீற்று மாயிரம் வெங்கணை யுந்தினான்” (கந்தபு. சிங்கமு. 402).
வீற்று வீற்று
=
வெவ்வேறாக. "வெளிற்றுப் பனந் துணியின்
வீற்றுவீற்றுக் கிடப்ப” (புறம். 35).
வீற்று வீற்றாக = வெவ்வேறாக.
வீற்று-வீற்றம் = வேறுபடுகை (W.)
-
விறு வெறு. வெறுத்தல் = 1. பற்றுவிடுதல். “வெறுத்தார் பிறப்பறுப் பாய் நீயே" (தேவா. 310:10). 2. பகைத்தல், அருவருத்தல். "வெறுமின் வினைதீயார் கேண்மை" (நாலடி. 172). 3. துன்ப முறுதல். “எதிரே வருமே சுரமே வெறுப்பவோ ரேந்த லோடே" (திருக்கோ. 243, உரை).
வெறுக்கை = பகைக்கை, அருவருக்கை
வெறுப்பு = பகைப்பு, அருவருப்பு.
வெறு வேறு = 1. பிரிந்தது. 2. பிறிது. 3. கூறுபாடு. "இருவே றுலகத் தியற்கை" (குறள். 374). 4. பகைமை (சீவக 755). 5. எதிரானது, நேர்மாறானது. 6. தீங்கு. "அறிந்ததோ வில்லை நீவே றோர்ப்பது" (கலித்.95). 7. புதியது. "யாம்வே றியைந்த குறும்பூழ்ப் போர்கண்டேம்" (கலித். 95), 8. தனி. (சீவக.1872).
=
வேறு-வேற்று ஆள்வேண்டும் (உ.வ.)
(பெ.) அயலாள். விருந்து வேற்று வந்தாற் சமைக்க
