(இ-ரை.) பகை நட்பு ஆம் காலம் வருங்கால் - தம் பகைவர் தமக்கு நண்பரா யொழுகுங் காலம் வரின்; முகம் நட்டு அகம் நட்பு ஒரீஇ விடல் - தாமும் அவர்போல் முகத்தால் நட்புச் செ-து அகத்தில் அதைவிட்டு நீங்கிப் பின்பு வேண்டாதபோது புறநட்பையும் விட்டுவிடுக.
பகை நட்பாங் காலமாவது பகைவரை வெளிப்படையாக நீக்க முடியாத காலம். இதனால், வேண்டும்போது பகைவரோடும் புறத்தளவில் தொடர்பு கொள்க என்பது கூறப்பட்டது. 'ஒரீஇ' சொல்லிசை யளபெடை.
அதி. 84- பேதைமை
இனி, நட்பும் அதன் மறுதலையாகிய பகையும் அவை போன்ற குணங்களும் செயல்களும் நிலைமைகளும்பற்றிப் பன்னீரதிகாரங்களாற் கூறத் தொடங்கி, முதற்கண் தற்பகையாகிய பேதைமையைப்பற்றிக் கூறுகின்றார். பேதைமை பேதையின் தன்மை. பேதை நல்லதை விட்டுத் தீயதைத் தெரிந்துகொள்பவனும் அறிவித்தாலும் அறியாதவனுமாகிய அறிவிலி.
"பூத்தாலுங் காயா மரமுள மூத்தாலும்
நன்கறியார் தாமும் நனியுளர் பாத்தி
விதைத்தாலும் நாறாத வித்துள பேதைக்
(பழ.93)
831. பேதைமை யென்பதொன் றியாதெனி னேதங்கொண்
டூதியம் போக விடல்.
(இ-ரை.) பேதைமை என்பது ஒன்று யாது எனின் - பேதைமை என்று சொல்லப்படும் ஒரு குற்றம் என்னது என்று வினவின்; ஏதம் கொண்டு ஊதியம் போகவிடல் - தனக்குக் கேடு தருவனவற்றைக் கைக்கொண்டு ஆக்கந் தருவனவற்றை விட்டுவிடல்.
கேடு தருவன வறுமை, நோ-, அறங்கடை (பாவம்), பழி, அறியாமை, பகை முதலியன. ஆக்கந் தருவன செல்வம், உடல்நலம், அறம், புகழ், அறிவு, நட்பு முதலியன. ஆகவே, பேதைமையென்பது தானே இருமை யின்பமும் புறக்கணித்தல் என்பதாம்.
832. பேதைமையு ளெல்லாம் பேதைமை காதன்மை
கையல்ல தன்கட் செயல்.
