வடமொழித் தென்சொற்கள்
உத் (உபசர்க்கம்), உத்துங்கன்.
அநுதாபம். அநு+தாபம். அநு-உபசர்க்கம். அநு, அண்ணு என்பதன் திரிபு.
அண்ணுதல்
=
கிட்டுதல், கூடுதல்
தவி + அம் = தாவம்-தாபம்
தவித்தல்-நீர்வேட்டல், வருந்தல், விரும்புதல், இரங்குதல்.
=
=
அநுதாபம் இரக்கம், அநு உடன், கூட, துணையான.
அநுமதி. அநு + மதி.
மதி = அறிவு
19
மதித்தல் அளத்தல், அளந்தறிதல், நிதானித்தல், பெரிதாய் எண்ணுதல்,
அநுமானம். அநு-மானம்
மானி + அம் = மானம், தொழிற்பெயர்
மானித்தல் = அளத்தல், மதித்தல்
மானம்-அளவு
படியை மானம் என்பது வடார்க்காட்டு வழக்கு மானம்-Moon, காலத்தை அளப்பது cf. மதி-மாதம். அவமானம் = மதிப்பின்மை
=
உபமானம் = துணை, அளவு, ஒத்த
சன்மானம் நல்ல மதிப்பு, மதித்தளிக்கும் பரிசு
அபிமானம் = மிக மதித்தல்
=
பெறுமானம் பெறும் அளவு, மதிப்பு
வருமானம் = வரும் அளவு, வருவாய்
கட்டுமானம் = கட்டும் அளவு, கட்டடம்+மானம் விகுதி உபமானத்தா லறியப்படுவது உபமேயம்.
மானம் = அளவு, விதம். மானம்-manner
மானம் மானை என்று உலகவழக்கில் திரியும்.
'இந்த மானைக்குப் போட்டேன் என்றால் என்னவாயிருக்கும்?' என்பது ஓர் உலகவழக்கு (தென்னாடு).
மானி = அளப்பது, அளப்பவன், மதிப்பது, மதிப்பவன்
உஷ்ணமானி = வெப்பத்தை அளப்பது
=
வாயுமானி காற்றை அளப்பது
