148
திருக்குறள்
தமிழ் மரபுரை
148
66
திருக்குறள்
அவையஞ்சி மெ-விதிர்ப்பார் கல்வியுங் கல்லார்
அவையஞ்சா வாகுலச் சொல்லும் - நவையஞ்சி
ஈத்துண்ணார் செல்வமு நல்கூர்ந்தா ரின்னலமும் பூத்தலிற் பூவாமை நன்று."
இப் பாவிலுள்ள பூத்தற்சொல்
தமிழ் மரபுரை
(நீதிநெறி. 5)
வேறு; மலர்தலைக்
குறிக்கும்
பூத்தற்சொல் வேறு. மலர்தலைக் குறிப்பது பொலிவையுணர்த்தும் பொல்
என்னும் அடியி னின்று திரிந்ததாகும்.
புகு - (பொகு) - போகில் = அரும்பு.
புகு - பூ - போ - போத்து = வளார், இளங்கிளை. போத்துவெடித்தல் என் -பூ னும் வழக்கை நோக்குக.
பூ: பூதம் = பெருவெளியில் தோன்றிய நால்வகை அல்லது ஐவகைப் பொருள்களுள் ஒன்று.
“வளியென வரூஉம் பூதக் கிளவியும்
(தொல். 242)
“பால்வரை தெ-வம் வினையே பூதம்
பால்பிரிந் திசையா வுயர்திணை மேன
(தொல்.541)
பூ: பூ, (வ. bhu). இச் சொல்லினின்றே புவந, பூமி, பவி ய, பாவந முதலிய முன்னொட்டுப் பெறாச் சொற்களும், அநுபவ, அநுபூதி, உத்பவ, ஸ்வயம்பூ முதலிய முன்னொட்டுப் பெற்ற சொற்களுமாக நூற்றுக்கணக்கான வடசொற்கள் தோன்றுமென அறிக.
பேதை: பிது - பெது - பெதும்பை. பெது - பேது - பேதை = மடமை மிக்க வன், மடமை மிக்க பெண் பேதை.
பொறு: பொறுத்தல் = சுமத்தல்.
OE., OS., OHG., beran, ON. bera, Goth. bairan, E. bera, L. fer port, Gk. pher, Skt. bhar. பொறு ப்ரு (வ.).
மணி: மண்ணுதல் = கழுவுதல். மண் - மண்ணி
—
மணி
கழுவப்பெற்ற
ஒளிக்கல்.
“மண்ணி யறிப மணிநலம்”
(நான்மணி. 5)
மணி
―
மணி.
