மதி விளக்கம்
63
அசைச்சொல் முதலிய பொருள்களில் ஒரு வேலை பல பொருட் சொல்லான தென் சொல்லும்; பெண்பால் அடை மொழியீறாகவரின், 'மான்' என்னும் தம் ஈற்றினின்று திரிந்த வட சொல்லும் ஆகும். இவ்விரண்டிற்கும் எவ்வகை தொடர்புமில்லை. இவற்றின் வரலாறு வருமாறு:-
முத்து-மத்து மத்தி-மதி. உ (அள்ளைத் திரிபு),
முத்துதல்=சேர்தல். (சீவ 504), முகத்தொடு முகம் சேர்தல்.
பல பொருள்கள் அல்லது கூறுகள் ஒன்று சேரின் திரட்சியுண்டாகுமத லால், சேர்தற் கருத்தில் திரட்சி கருத்துத் தோன்றும்.
“சேரே திரட்சி” (தொல். சொல் 363).
முத்து-முத்தை=திரட்சி (சூடா சோற்றுருண்டை). முத்தை - மொத்தை=பரும உருண் உருண்டை.
மொத்தை - மோத்தை=பருத்த வெள்ளாட்டுக்கடா. முத்து - மொத்து - மொத்தம் திரட்சி, முழுமை.
முத்து=திரண்ட விதை, மல ளிஞ்சிலில் விளையுங் கல், கொப்பளம். முத்து-முத்தம்=பெரிய முத்து, இச்சொல் வடமொழியில் முக்தயென்று திரியும். 'அம்' பெருமைப் பொருள் ஈறு.
முத்து-மத்து=திரண்ட தயிர் முதலியன கடை கருவி. மத்து-மத்தம் ஆய்மகள் மத்தம் பிணித்த கயிறு” (கலித். 110)
மத்து-மத்தி. மத்தித்தல்=கடையில்.
மத்தி-மதி. மதித்தல்=கடைதல், விரலால் அல்லது கையால் நசுக்கிப் பசைபோலாக்குதல்.
மதி-மசி. மசிதல்=பசைபோலாதல் (த. வி.) மசித்தல் = பசை போலாக்கு தல் (பி.வி.)
மத்து, மத்தம் என்பன மந்த (Mantha) என்றும்; மத்தி, மதி என்பன மத் (Math) என்றும், மசி என்பது மஷ் என்றும், வடமொழியில் திரியும்.
மத்தம் = எருமைக்கடா. இச்சொல் வடமொழியில் மத்த எனத் திரியும். பொதுவாக, ஓர் இயங்குதிணை உயிரியின் உடம்பு பருத்தலால் கொழுத்தலும் மதங்கொள்ளுதலும் உண்டாகும்.
மதித்தல்= 1. பருத்தல், உப்புதல்.
""
2. கொழுத்தல், செருக்குதல்.
மதித்தெதிர் தெவ்வா” (இரகு. மீட்சி. 37).
3. மதங்கொள்ளுதல்.
77
மதித்த களிற்றினின்" (கம்பரா. பஞ்சகே. 56)
மதயானை. “கோண் மதித்திடர் கிடர்தன”, (கம்பரா. நாகபாச 136)
