ஆல்ஸோ' என்றெல்லாம் போட்டு, சக்கரவட்டமாக வெள்ளைக் காரனைத் தாஜாப் பண்ண முயன்றார்.
அவரை ஏறிட்டு ஒரு பார்வை பார்த்துவிட்டு, காறித் துப்பியபடி, மறுபடியும், 'கூலிக் களுதே' என்று சொல்லிவிட்டு, தன்னுடைய ஓட்டை போர்டில் ஏறிக்கொண்டு, எதிரில் நிற்கும் ஆள் பிரக்ஞையில்லாமல் மறுபடியும் புழுதியைக் கிளப்பிக்கொண்டு அந்தர்த்தானமானான்.
தலைப்பாகையை சற்று நிமிர்த்தி வைத்துக்கொண்டு, ஸ்ரீ. எ. யு. பெருமாள் பிள்ளை, "வெள்ளைக்காரர்களுடன் பழகுவது சிங்கத்தோடு பழகுவதுமாதிரி, இரைபோட்டு விட்டால் வாலையும் கடித்து முறுக்கலாம்; இல்லாவிட்டால் நீயே இரையாகிவிடுவாய்; தப்பிதமில்லாமல், இரண்டு இங்கிலீஷ் வார்த்தை பேசினால், தம்பி பெட்டிப் பாம்பாக மடங்கிவிடுகிறான்" என்றார்.
'கூலிக் களுதை' என்ற வார்த்தைதான் அவன் வாயிலிருந்து வந்தது.
"அவன் சொல்லிப்பிட்டா கூலிக் கழுதே ஆயிடுவாளாக்கும்; நான் ரிட்டயர்ட் தாசில்தார்; நீ ரிட்டயர்ட் தாசில்தார் மகன்; நேரமாகுது ஏறுடா வண்டியிலே" என்று அதட்டினார்.
"நீ சாதி மறவனாடா; வெள்ளைத் தோலைக் கண்டா ஏண்டா இப்படி நடுங்குதே; ஒன் பாவட்டா எல்லாம் பச்சேரிலெதான் போ" என்று சொல்லிவிட்டு வண்டியில் ஏறி உட்கார்ந்தான் சுப்பிரமணியம்.
கருப்பையா பதில் பேசவில்லை. வண்டி சேர்மாதேவி ஸ்டேஷன் வரும் வரை சிட்டாகப் பறந்தது.
"நேரா மாட்டை கொண்டு போய், குளிப்பாட்டி பருத்தி விதை வையி; போரப்ப வெரட்டிக்கிட்டு போகாதே" என்று கடைசி தாக்கீது கொடுத்துவிட்டு, இரண்டாவது வகுப்பு வண்டியில் ஏறி உட்கார்ந்தார் ஏ. யு. பெருமாள் பிள்ளை.
ரயில் ஊதியது; நகர்ந்தது: சுப்பிரமணியம் படியில் லாவகமாக தாவி ஏறி, வாலிபத் திமிர் குலுக்குடன் உள்ளே போய் உட்கார்ந்தான்.
சேர்மாதேவி - திருநெல்வேலி யாத்திரை குறுக்கு ஓடிய இருந்த இருப்பிலேயே தவம் கிடக்கும் காசி யாத்திரை அல்ல. சுமார் பத்துப் பதினொறு மைல் விவகாரம். ஆனால் அதுகூட சுப்பிரமணியத்துக்கு தாங்க முடியாத சுமையாகத் தெரிந்தது. ரயில் வண்டி கூட அவனை 'கூலிக் களுதே' என்று கூப்பிட்டு பறைசாற்றி அவமானப்படுத்துவதாகவே அவனுக்குப் பட்டது. ஓடும் மரங்கள், ஓடும் தரைகள், ஓடும் சக்கரங்கள், ஒரு குரல் அவனை 'கூலிக் களுதே' என்று அழைத்து விட்டு அப்புறமே ஓடின. கூலிக் களுதே.. கூலிக் களுதே...
❍❍
மாலை சுமார் நான்கு அல்லது ஐந்து மணி இருக்கும். சுலோசன முதலியார் பாலத்துக்கு வலது பாரிசத்தில் விஸ்தாரமான சோலைக்கு
புதுமைப்பித்தன் கதைகள்
755
