412
புறநானூறு செய்யுளும் செய்திகளும்
என் திறத்து அவலம் என்னைக்கூரிஃது என்ஐ புற்கை என்னை மார்பில் எனைப்பால் யானையும் ஏர்பரந்த வயல் ஏற்றுக உலையே ஏற்று வலன் உயரிய ஏறுஉடைப் பெருநிறை ஐயோ எனின் ஒண்செங் குரலி ஒண்பொறிச் சேவல் ஒருசார் அருவி ஒருதலைப் பதலை ஒருதிசை ஒருவனை ஒருநாட் செல்லலம் ஒருவனை ஒருவன் ஒல்லுவது ஒல்லும் ஒன்றுவாள் மன்னர் ஒன்றுநன் குடையை ஒன்னார் யானை ஓங்குமலைப் பெருவில் ஒரில் நெய்தல் ஓரை ஆயதது ஒவததனன கடந்துஅடு தானை கடல் கிளர்ந் தன்ன கடல் கொளப்படாஅது கடவுள் ஆலத்து கடறபடை யடல கடுங்கண்ண கடுந்தேர் குழித்த கடும்பின் அடுகலம் கண்ணி கார் நறுங் கதிர்மூக்கு ஆரல் கந்து முனிந்து கலஞ்செய்...அச்சு கலஞ்செய்...இருள் கலைஉணக் கிழிந்த கல்லறுத்து இயற்றிய கவிசெந் தாழிக் கவைக் கதிர் கழிந்தது பொழிந்தென கள்ளின் வாழ்த்திக் களங்கனி யன்ன களம்புகல் ஒம்புமின் களர்ப்படு கூவல் களரி பரந்து களிறனைப்ப களிறுகடைஇய
253
85
84 280
63 183 172
56 259 255 283 383 115 103 121 101
76 196 177 156 126
55 194
3.11
345
களிறு நீறாடிய களிறு பொரக் களிறு முகந்து கறங்குமிசை அருவிப் கறங்குவெள் அருவி கன்முழை யருவி கன்று அமர் காமரு பழனக் காய்நெல் அறுத்துக் கார்ப்பெயல் தலைஇய கார்எதிர் உருமின் கால்பார் கோத்து காலனுங் காலம் கானக் காக்கை கானல் மேய்ந்து கான்உறை வாழ்க்கை கிண்கிணி களைந்த கீழ்நீரான் குய்குரல் மலிந்த குயில்வாய் அன்ன குழவி இறப்பினும் குறத்தி மாட்டிய குறியிறைக் குரம்பை குன்றுதலை மணந்த குன்றும் மலையும் கூதிர்ப் பருந்தின் கெடுக சிந்தை கேட்டல் மாத்திரை கையது கடன் நிறை கையது வேலே கொடுங்குழை மகளிர் கொடுவரி வழங்கும் கொண்டைக் கூழைத் கொய்யடகு வாடத் கோட்டம் கண்ணி கோதை மார்பிற் சாறுதலைக் கொண்டென சிலையுலாய் நிமிர்ந்த சிற்றில் நற்றுண் சிறப்பில் சிதடும் சிறப்புடை மரபின் சிறாஅர் துடியர் சிறிய கட்பெறினே சுவல் அழுந்தப் பலகாய செஞ்ஞாயிற்றுச் செந்நெல் உண்ட செய்குவம் கொல்லோ செருப்பு இடைச் செற்றன்று ஆயினும் கேயிழை பெறுகுவை
325 306 368 148 252 147 230 334 184 119 361 185
41 342 374
33
77 396 250 269
74 108 129 357 208 150 279 216
69 100 304 135
61 31.8
105
