5044 கம்பன் கலை நிலை வென்றியாய் ஏவச்சென்ற ஆயிச வெள்ளச் சேனே கின்றது புறத்ததாக இராமன்கை கிமிர்ந்த சாபம் ஒன்றில்ை இரண்டு மூன்று கடிகையின் உலந்தது என் ருர். (1) வலிக்கடன் வானுளோரைக் கொண்டு வகுத்த போகம் கலிக்கடன் அளிப்பல் என்று கிருதர்க்குக் கருதினயேல் பலிக்கடன் அளிக்கற் பாலே அல்லது உன்கு லத்தின் பாலோர் ஒலிக்கடல் உலகத்து இல்லே ஊருளார் உளரே உள்ளார். (2) கேட்டவன் திகைத்தது ஈட்டரும் உவகை யிட்டி இருந்தவன் இசைத்த மாற்றம் கேட்டலும் வெகுளியோடு துணுக்கமும் இழிவும் கிட்ட ஊட்டாக்கஃனய செங்கண் கெருப்புக உயிர்ப்பு விங்கத் திட்டிய படிவம் என்னத் தோன் வின்ை திகைத்த நெஞ்சன். (3) ஐயம் அடைந்தது. என்னினும் வலியர் ஆன இராக்கதர் யாண்டும் வியார் உன் னினும் உலப்பி லாதார் உவரியின் மனலின் நீள்வார். பின்ைெடு பெயரும் இன்றி மாண்டனர் என்று பேசும் இன்னிலை இதுவோ பொய்ம்மை விளம்பினர் போலும் என்ருன். நிகழ்ந்துள்ள நிலைகளே இக் கவிகள் சுவையாப் க் காட்டி யுள்ளன. வந்த தாது வர் முகலில் அஞ்சி கடுங்கி லும் பின் பு நெஞ்க் துணிக் த நேரே பேசியிருக்கின்றனர். நல்ல பேச்சாளி கள் என்று அவர் பேசியிருக்கும் முறைகளால் தெரிய வரு கிறது. 'அரசர் பெரும! அமரர் கலேக் கொண்டு வந்த அமுக 畢 - # I து - * f --- - ○ H. #. உண்டிகள் ஆக்கி வைத்து அரிய பெரிய விருந்த செய்யத் தேவரீர் ஆவலோடு அ ைப க் திருப்பதாகக் தெரிகிறது; இங்கே உண்ன வருவார் ஒருவரும் இலச், அங்கே போர் மேல் போன ஆயிர வென் ளம் சேனைகளும் அடியோ டு காசமாய்ப் போயின. மூலபலங்கள் மூண்டு ஆவகா லங்கள் போல் நீண்டு சொதித் து யுகாந்த காலக் கடல்கள் போல் ஆண்டுப் பொங்கிப் புகுந்த போது இராமன் என்னும் அக்க ു மனிதன் தான் கன்னம் தனியே அங்கு கின்றிருக்தி சன்; அவன் கையில் ஒரு வில் இருந் க து; படைக் கடல்கள் எங்கும் இரண்டு அவனே வளேக் தன; வ ைபுவே அவனுடைய கையில் இருக்க அந்த வில்லும் வளைக்கது:
