722 கம்பன் கலை ,
காட்டுக்குப் போகும்படி கடுத்து முடுக்கி யிருக்கிருயே! இ காரித்து மூக்கறுக்கது.ே ாலல்லவா? இது எவ்வளவு அவா . என் பிள்ளையை நாடு சிரிக்கும்படி கிறுக்தி இப்படிக் கபட கம் நடிக்கலாமா?’ என்று அவல மீஅார்க் த துடிக்கிருக்கி முகலிலுள்ள கவியைப் படித்துப்பார்க்தால் இவ் இன்னல் : யைக் கண்ணில் காணலாகும்.
மகனே ! உன மாநிலம் தாங்கு என்ற வாசகம் வஞ்சயே
m
என கெஞ்சங் குமிறியுள்ள இதில் கினேவுகள் பல . . கிற்கின்றன. முடிகுடும்படி உண்மையாகச் சொல்லியிருந்தா இப் புன்மை கோன்றாகென்று கருதி அாசன் முதலில் செய். வஞ்சம் என்.று குறித்தாள்.
- To --- : = i. . | மகனது மகுடாபிடேகச் செய்தியை y5T 5TLD -) ‘ பொழுது அமிர்கம் உண்டவள்போல் உவகை மீக்கொண்டா
ழுது அமாக ஆதலால் அகற்கு மாரு ன இதை கஞ்சமோ என்று கடுங்க.
கவித்தாள்.’ -
| (துயாம் பொறுக்கமாட்டாமல் உள்ளம் உடைந்து உப |அழிந்தே போம் என்பாள் கான் உயிர் வாழ்வேனே ? என்றா. அலமாலடைந்து உயிருமுக்க அவல கிலையை அஞ்சும் அஞ் . என்று அலறியுள்ளமையால் அறியலாகும்.
கையை கெரிக்கல், வயிற்றைப் பிசைதல், வெய்துயிர்க்க. விழுங்கல், புழுங்கல்கள் துன்பம் கேர்த்தபொழுது பெண் .
படும்பாட்டைக் கண்கள் எதிர்காட்டின :)
ஆலிலையை மகளிர் வயிற்றுக்கு உவமை கூறுதல் கவி மபு.
=”
கொக்கிபடின் அரிவையர் அக்கம் கெடும் என முக்கையோ கருதியிருக்கலால் இந்த காடு பெண்ணழகை எண்ணி வண் ை
வரைந்து கண்ணுான்றி வந்துள்ளமை காணலாகும்.
துயர கிலேயிலும் அரசி வயிற்றைக் குறித்துக் கூறுங்கால கவின் கனிய நம் கவியாசர் இாசனயை விளைத்திருக்கிரு.ர். இ. யைக் களிால் பிசையும் ‘ என்றது. வயிற்றாேடு கையழகும் கால வந்தது. காதலன்=மகன்.
