6. கோ ச2ல 745
()கன் கண். சிலந்தி ஒன்று அதிகமாகச் சேர்க்கப்பட்டுள்
_ வாள் வேல் இன்றி மன்னன் மாயும் கன்மை மக்களி _லா என்று முன்னம் வந்துள்ள நம் கவிக்கும் இதற்கும் _ா ஒற்றுமையை ஊன்றி நோக்குக. இதனே நோக்கியே
_ கோன்றியிருக்குமோ ? என்று ஐயம் கோன்றுகின்றது. _ண்டு என்பது பண்டு வழங்கியமொழி. கண்டு பிற்கால வழக் - ப் பெயர் பெற்றுள்ளது.
ஞான வியான புக்கர் ஈன்ற காய் இறக்க ஏதுவாயிருங் - மான வியாான இாாமர் தங்தை மாளத் தாம் வனம்
o, ா குறர் என்க.
கணவன் மேல் விழுந்து கடுந்துயருழந்து இவ்வாறு கோசலை கெபித்துப் புலம்புங்கால் அங்கே கைகேசி எதிர்ப்பட்டாள். விக்க பாக்க கூக்கலோடு அழகு சிதைந்த முக க்களாய் விளை வின கினேந்து வெந்துயர் கூர்ந்தும் உளம் பகையாமல் ஒதுங்கி சென், அவளைப் பரிந்து நோக்கி இவள் சில உரைகள் பகர்ந்தாள்.
‘ அம்மா கைகேசி, உன் எண்ணம் முடிந்ததா ? அழகை யெல்லாம் அவலம் ஆக்கினயே ; உன் மதிநலக் கான் என்னே ? பின்னே விளையும் பிழையினை உணயாமல் பேரிழவு செய்துவிட் _ாயே என் காலியையும் உன் காலியையும் ஒருங்கே அறுத்து லக முழுவதையும் ஆருத்துயரத்தில் ஆழ்க்தித் தொலைத் தாயே! அயோ இனி உய்ய வழி எது ? உன் பேராசை உனக்குக் ரோ வசையைச் செய்ததே யன்றிக் கினேயளவு நலமும் செய்யவில்லை யே ‘ என்று வினேவிளைவை நோந்து கூறி வெய்துயிர்க்காள்.
‘’ பிடித்தாய் வையம் பெற்றனே பேராவரம் ; இன்னே
முடித்தாய் அன்றே மங்திரம்
என்றதில் கோசலை நெஞ்சடைந்து பேசியிருக்கும் கெரியலாகும். சொற்கள் வயிறெரிந்து வந்துள்ளன. பேரா வம் என்றது அரசன் மறுத்து மாறமுடியாக படிதீாயோசித்துச் செய்துள்ளமை தெரிய வந்தது. உன் போவாத்தால் என்னு டைய் குடியை அடியோடு பேர்த்தெறிக்காயே ! என்பதாம்.) o
“ விாகு புரிந்து வசம் கைக்கொண்டு ஆட்சியைக் கவர்ந்து முடித்திருக்கும் காரியம் எவ்வளவு பேரிழவில் முடிந்திருக்கி
94.
