756 கம்பன் கலை நிலை
காணுதுபோன கண்மணி கண்னெதிர்ப்பட்டது . . ஆனவுவகையளாய் அமர்ந்து கின்றநிலைக்கு ஆன உவமை. கவி இங்கே அமைத் திருக்கும் அழகு உவகை கிலையமாய் . 3. ஒளிமிகுந்திருக்கின்றது.
இறந்த நாயகன் எழுந்துவாக் கண்டதுபோல் கின்றாள் எனினும் ஒரளவு உரிமை கெரிங் கிருக்கும் ஆபி. அப்பொருக்கம் விருக்கமாய் விாசப்படும் ஆதலால் அதன. அப் பிரிக்கமைக்கன் பெயர்ந்து வந்ததை விழைந்து குறிக், குறிப்பிலுள்ள குலையுருக்கத்தைக் கூர்ந்து பார்க்க.
பிள்ளைக் காகலில் பெருகியுள்ள தாயின் பு னித உள்ளத் இவ் இனிய உவமையால் வெளிப்: டுத்தி யருளினர். கானா போன இராமனேயே இரவும் பகலும் எ ப்பொழுதும் எண். எண்ணி ஏங்கியிருக்காள் ஆதலால் அவன் வரவு பொம்.
ாபு
கிலேயமாய் இவ்வம்மையுள்ளே பொங்கி கின்றது.”
பத்து மாதம் சுமந்து பெற்ற தனது அருமைப் புகல். கைவே பாகனே உரிமையுடன் கருதி உருகி உவங்காள் என் . கல்ை இவ் அரசியுடைய பெருக்ககவும் போன்பும் நேர்.ை கிலையும் நேரே கெரியலாகும். பிரிந்துபோன பிள்ளேயின்டா. உள்ள உழுவலன்பு உள்ளத்தை உருக்கியுள்ளமையால் அ.மு. புல்லினுள் என்க.
அன்புணர்ச்சிகளே என்புருக்கும்படி பண்புற அமைத் . யாண்டும் இன்பம் பயக்க நம்கவி இனிது உணர்த்தி வருகிரு.ர்.
போனவனுக்குப் பதிலாக அம் மானவனே இம்மாதா மதி: தக்கொண்டாள் என்ற களுல் அம்மதிப்பு அப் போக்கைப் o ஒன்கு ஆண்டுகளாக நிலையுறுத்தி கின்றது என்பது துட்பமாக உய்த்துனாவந்தது.
மாற்றாள் மகன் என்று எண்ணி இகழாமல் தன் அருமை
மகனுக்கு கேமே உரிமையான மா ற்றாள் எனவே போற்றிப் புகழகதாள எனபதாம.
புதல்வர் கால்வரிடமும் ஒா கிகான உயர் போன்பினே இயல்பாக வுடையாள் ; இை டயே கைகள க் தி செய்த வெய்ய வினேயால் அவள் வயிற்றுப் பிள்ளேபால் ஐயம் கிகழ்த்தது: அ.. தீாவே, அக்குலமகனிடம் கிலையான பாசம் கெடிதோங்கி இ. தலைமைத் தாயுள்ளக்கே கழைத்து கின்ற தென்க.
