2184, கம்பன் கலை நிலை
கிடந்த கைகளின் தடுவே புகுத்து சிறிது கடன்து வக்தனர். தேர்
H * HH ion * o =FF .3 == . |r::- ,ே o Lo வடங்கள என ச சரிசிகர் சமமாய் விரிக்கிருதே.அக்கரங்கள் துன்னி
- ங் s TAH == == **-ijo, * * - H= அசைந்து மெல்ல மெல்ல வனத்து குவிந்து வருவதையும்,
- r": un * *r = : . * *. == o 17 Lu - H இடையே சிக்கிய மிருகங்களுக் பறவைகளும வாயுன விழ்த்து இசையாய் மறைந்து படுவதையும், அயலே கிம்பன யாவும் வெருண்டு மருண்டு கலங்கி ழலும் கிலைகளையும் கோக்கி இவ் விார் திகைத்து கின் ருர்,
மரபுளி கிறுத்திலன் புரக்கும் மாண்பிலன் உரனிலா ஒருவன் காட்டு உயிர்கள் போல்வன வெருவுவ; சித் துவ; குவின; வி:காமலோடு இரி பன்; மயங்குவ இயல்பு கோக்கிர்ை.
கவத்தனுடைய கெடிய கைவலைப்பில் சிக்கிய வன விலங்குகள் தப்பிப் போக முடியாமல் இப்படித் தமோலிக் கத்தளிக்கக் தவித்திருக்கின்றன. அவற்றின் பரிகா கிலேகளே உவமை காட்டி விளக்கி யிருக்கும் திறம் வியக்து கோக்கி உகந்து கொள்ளச் செய்கின்றது. ஆட்சிபுசியும் திறன் இல்லாக கிவீன ஆன அாச அடைய காட்டில் வாழும் குடிகள் போல அக் காட்டு மிருகங்கள் கலங்கிக் துடித்தன எனக் காட் புள்ள காட்சி கருதி உண்ா உரியது.
அரசு முறையைக் குவித்து கம் கவி உரிமையுடன் உாைத்து தாம் ஊன்றி உணர்த்து வருகின்றாேம். அ. சன் இன்ன கில்ையில் கின்று இன்னலாறு குடிகளைப் பாதுகாக்க வேண்டும் என ஒதி உணர்த்தியுள்ளார்.”
மானம் நேர்ந்து, அறம் கோக்கி, மனு நெறிக்குத் தனி கிலேய
மாய் நின்று மாக்சமை இனிதுடேனுகின்றவனே வேந்தன் ஆவான் என முதலில் விதித் சருளினர். அவ் விதி முறையைக் காவியம் முழுவதிலும் .ாப்பி உடன்பாட்டாலும் எதிர்மறையாஅம் இடங்கள தோற வலியு. க்தி வருகின் ருர், !
1. மனித சமுதாயம் யாண்டும் என்.றும் சுகமாய் இருக்க
வேண்டும் என்றே எங்கும் கருதியுள்ளமையால் இவரது அன்பு கிலையும் அற :ெறியும் பண்பு சாத்து பாாறியகிற்கின்றன. அாசன்
so
திே மானுய் இல்லையாயின் அவன். கொடிய பாதகளுவான் என கடுவு நிலைமையுடன் இவர் முடிவு செய்திருக்கிறார். உலகை ஆளும் அரசுக்கு இவர் உறுதி கலனே உணர்த்தி உய்தி காட்டுகின்றார்.
