7. இ ாா ம ன். 25.45
(கண்ணாக் காணுதிருக்கும் போதே இராமனைப் புண்ணிய, மூர்த்தி என்ற எண்ணித்து கித்து யாண்டும் கண்ணியமாய்! மதித்துப் போற்றிக் கருதி உருகி வருன்ெற வாலி அவனே தோே o கண்டால் என்ன செய்வான்? இங்க கிலையை எல்லாரும் கினைக்து சிக்கிக்கவேண்டும். எதிர்வதை ஒர்வது யாண்டும் இனிதாம்.)
'உலகினுக்கு அறத்தின் ஆறுஎலாம் இழைத்தவன், அருளின் ஆழியான், இருமையும் அருமையாய் உயிர் அளிக்கும் தருமம், தம்பியரே தன் உயிர் என நம்பியிருக்கும் நம்பி’ என இவ்வாறு அன்பு மீதார்த்து பாவசனய்ப் பாசித் துதிசெய்தவன் அச்ச அழ ககன விழின் தியே பார்த்தால் உளம் உருகிப்பணித்த போம்.அ
வனே அன்றி வேறு மாறு யாதும் செய்யவே மாட்டான்.
அங்கனம் ஆயின் இராமன் சக்கிரீவனுக்குக் கொடுத்த வாக்கு என்னும் யாண்டும் யாதும் கவருக சத்தியவாக்கி என்னும் உத்தம கிலைக்கு ஊறு கேருமே! வேறு என்ன செய்வது?
- உன்னைச் செற்றவர் என்னைச் செற்ருர்’ எனச் சக்ரீெவ ைேடு உயிர் கட்புக் கொண்டுள்ளமையால் அவன் வாலி எ கிரே போர் நேர்ந்த போனது இவன் நேரே போனதாயது; ஆகவே கணேயை வேகமாய்த்தொடுத்துக் காரியத்தை முடித்தான்.
எதிர்ந்தவர்களுடைய பலம் பாதி தன் பால் வர்து சேரும்படி வாலி வாம் பெற்றிருக்கிருன்: அக்க அரிய வசம் தனது பெரிய தெய்வீக நிலையால் சிதைந்து படனேரும்; அக்வனம் விகி கியமங்கள் வழுவாய்ப் பிழை படலாகாது என்னும் விழுமிய கோக்கத்தோ ஒளிமறைவாய் கின்று இராமன் தொழில் செய்தான். கரும விானது கருமம் மருமம் மருவியுளது.
யாண்டும் எதற்கும் அஞ்சாக சிறந்த போர் விான் மறைக்து கின்றதற்குத் தகுந்த காானம் .ெ களிவாயில்லாமையால் பலவகை யான யூகங்கள் வெளியாகி யுள்ளன. சில மெலிந்து கிற்கின்றன.
ஒளிந்து கின்று மிருகங்களை வேட்டையாடுவது அரச கருமம்
ஆகலால் அந்த முறையில் மறைத் து கின்ற உன்னை எய்சேன்
என வாலியை நோக்கி இராமனே சொன்ன காக வால்மீகியில்
வன்துள்ளது. ஈண்டு மாரு ய் மாண்பு மிகுந்து மிளிர்கின்றது.
3.19
