2676 கம்பன் கலை நிலை
அடியோடு ஒழிய, அமயர் குலப விண்ணில் குடி எறி மகிழ: வெளி ஏறி வந்துள்ள பாவு &யை விதி களி எறி எதிர் கோக்கி கிற்கின்றது. அனுமன் மு:விய இனிய அனேகள் இடையே கிடைத்துள்ளன; வழுவது வெள்ளம் பலடகளும் விசைவில்வத்து சேரும்; மழைக் காலமு: கழிக் கொண்டுள்ளது; உளேன்து கவச் வது என்? வெற்றித்திரு விழைத்து வருகில் றது; கொற்றக் குளி சில் அடிக்கடி உள்ளம் குழைத்து தளர்வது சகாது; குளிர்காலம் நீங்கியவுடனே படை எழுச்ச் செய்து விடலாம்; உறுதியோடு சிறிது பொறுத்தருள வேண்டும்' என இளையவன் இங்கனம் உழுவலன்போடு தொழுது ைேண்டினன்.
அன்புரிமையோடு தம்பி கூறிய அறிவு:ைகளேக் கேட்டு ஆறியிருக்க கம்பி டி சிக்காலத்தின் இறுதியில் ஒருநாள் மிகவும் மமகினன். தனது இனிய தேவியைக் கொடிய பேவன் கவர்ந்து போயுள்ள அமானத்தை கினைக்கு கினங்,து கெஞ்சம் உருகினன். யாண்டும் தேச மிகுந்து சிறக்த கின்ற விசக் குடிக்கு மாசு சேர்க் ததே! என்.று மனம் உடைக்து கொக்தான்.
இள வலிடம் பல பல புகன் மூன்; சில அயலே வருகின்றன.
வானகம் மின்னினும் மழை முழங்கினும் யானகம் மெலிகுவென் எயிற்று அராஎனக் கானகம் புகுந்துயான் முடித்த காரியம் மேனகும் கீழ்ங்கும் இனினன் வேண்டுமால். ( 1)
தெரிகனே மலரொடு கிறந்த கெஞசொடும் அரியவன் துயரொடும் யானும் வைகு வேன் எரியுமின் மினிமனி விளக்கின் இன் துனேக் குரீஇயினம் பெடையோடும் துயிலவ கூட்டினுள். (3メ
மறந்திருரு து உய்கலேன் மாரி ஈது.எனின் இறந்துவின சேர்வது சரதம இப்பழி பிறந்து பின் தீர்வலோ பின்ன அனனது
துறந்துசென் றுறுவலோ துயரின வைகுவேன். (3)
ஈண்டு நின்று அரக்காதமி இருக்கை யாம் இனிக் கான டலில் பம்பல காலம் காண்டு மால வேண்டுவ நன்றி து ' கோய் தெற மாண்டனன் என்றது மாட்சிப் பாலதால். ) ثر
