2692 கம்பன் கலை நிலை
தையும், மறமை நோக்கையும், அருமைப் பண்பாடுகளையும் அணுகி கோக்கி மகிழ்கின் ருே . பருவ காலங்கள் மாறும்பொழு: உலகில் சிகழுகின்ற பலவகையான தோற்றங்களையும் சுவையான விளக்கியுள்ளார்.
மலை அருவிகள் சுருங்கின: கதி ர்ேகள் குறைக்கன: மே. ாசிகள் மறைக்தன. வாடைக் காற்றுகள் விசின; பறவையினங் கன பறக்தன; ம்ே சிலைகள் கேளிகன: தவளைகள் குரல் அடங் இன; கத்தைகள் சேற்றில மறைக்கா: முதலைகள் வெளியே வக்க வெயில்களில் உறங்கின என இன்ன வாரு ன இயற்கைக் காட்சிகள் இனிது விளக்கப் பட டுள்ளன. அன்னம் முதலிய சிலவற்தை அயலே காண வருகின்ருேம்.
மன்னவன் தலைமகன் வருக்கம் மாற்றுவான் அந்நெறிப் பருவமவது அ.அசிம்ம ஆதலான் பொன்னின நாடிய போதும எனபபோல் அன்னமும் திசைதிசை அகன் ம விண் ணின் வாய். ( 1) தஞ்சிறை ஒடுக்கின தழுவும் இன்னல நெஞ்சுறு பயனில கினேபபு நீண்டன மஞசுறு நெடுமழை பிரிக்க மாமயில் எஞ்சின மிதிலை நாட்டு அன்னம் என்னவே (3メ வஞ்சனே தீவினை மறந்த மா தவர் கெஞ்செனத் தெளிநதன ரேம நீர் தொறும் பஞ்செனச் சிவக்குமென் பாதப் பேதையர் அஞ்சனக் கண் எனப் பிறழ்ந்த ஆட ல்மீன். (3) கல்வியில் திகழ்கணக் காயர் கம ஃப் பல்விதச் சிருரெனப் பகர்வ பல்லரி செல்லிடத் கல்லதொன் றுரைத்தல் செய்கலா நல்லறி வாளரின் அவிக்க நாவெலாம் (4) அளித்தன முத்தினம் தோற்ப மான ஞர் வெளித்தெதிர் விழிக்கவும் வெள்.கி மேன்மையால் ஒழித்தன வாமென ஒடுங்கு கண் ன குளித்தன மண் ணிைடைக கூனல் நகதெலாம. (5) மழைபடப் பொதுளிய மருதத் தாமரை பேரி: பை யில் தங்கு வ اما ـ الاطرالاته تتنا இழைபடு பெடை யோடும எள்ளி. கள் வரிகள் புழையடைத் தொ டுங்கின வச்சை மாகக ள் போல். (ssメ கார்காலப் படலம்.)
