2722 கம்பன் கலை நிலை
மகளை உரிமையாக மருவிய மகன் மருமகன் என வக் கான். மரு வுதல்=பொருங்கல், அணேதல்,
மகளின் தொடர்பால் இவ்வாறு உரிமையில் வந்த மருமக i. ーイ H. இனக் கசனுவதில் மாமிக்கு நானுவத இயல்பாயதுலகோே எதிர் :வா கானிக் கூசி கிற்கும் அக் கூச்ச கதை நே க்கி இவனும் கூச நேர்த்தான். மாமியாரைக் கண்ட மருமகன் என மசியாகையான | கூச்சக்கிற்கு இவ்வா. ழமொழியும் வெளிவா லாயது)
<இந்த இயல்பு இக் காட்டில் பண்டு கொட்டே உள்ளது என் |பதை இங்கே கண்டு கொள்ள வந்தோம் தேசப் ண்புகள் அக் காட்டுக் கவிகளுடைய வாசகங்களில் வாசனைகளாய் வருகின்றன. இக் காட்டு வழக்கம் பாடடில் இப்படிப் படிக் து வங்துள்ளது. வடநாட்டுக் கதையோடு கென்னட்டு சீர்மை இனிது கலந்து சவை சுய த்து எவ்வழியும் செவ்வையாய் 2- இlதி கி. புரித்து வருகின்றது. இந் நாட்டுக் கவியின் இதய ர்ேமைகள் எங் காட்
==
டவர்க்கும் இன்பம் சாக்து இதம் புரிக் கருளுகின்றது. Y
மாமியர் என இங்கே பன்மையில் கூறியது பலர் திாண்டு வந்துள்ளமை கெரிய வந்தது வங் கவர் கி.முவிகள் அல்லர்; எல்லா ரும் பருவ மங்கையமே. ஆகவே இள மாமியரைக் கண்ட மரு மகன் போலக் கூச்சம் அதிகமாயது. அதனுல் தலை கிமிர்ந்து எதிர் நோக்காமல் காையை நோக்கி முகத்தைக் கவிழ்த்தி கின் ருன் ஆகலால் தாமரை வதனம் சாய்த்து என அக் கிலையும் சாய லும் நேனே தெளிய விளககினர். கனம் = முகம். கனு=வில். சிலையைத் தரையில் ஊன்றித் கலே கவிழ்ந்து இக் குலமகன் கின் AD Քեյ வங்த அக்த மகளிர் வழி கிெைப் பேச வர் : ன் மு. கருதியே யாம். கான் கருதி ஒதுங்கி கின்ற படி அவர் போகாமையால்
சிறிது கயங்கினன். மறுகி மயங்கினன்.
த.ை கூதியது.
மரியாதையோடு நாணி கிற்கின் இக் குலமகன் கிலைமை யை நோக்கிக் காசை பரிங் த முன் வங்தான். உள்ள ம் நடுங்கினும் உறுதியுடன் உ வக்த கின் அ புகழ்ங் த பேசிள்ை. 'எல்லையில் சு காலம் எங்கள் முன்னேர் கள் செய் துளை சிய கவட் ய ன ஒர்
அழகிய உருவம காங்கி வில்லும் கையும் ஆய் இன் லு இக்
