27:28 கம்பன் கலை நிலை
டதை கினைக் து சிறிது காணவும் செய்தான். புனிதமான இனிய பண்பினன் ஆதலால் உண்மை தெரிக்கவுடன் உள்ளம் இாங்கி ன்ை. உருவக்கைக் கண்ட ோது காயரை கினேன்.து உருகினவன் உரைகளைக் கேட்கவே கிறையருளுடையய்ை ர்ேமை மீது ச்ந்து சீர்மை ஒர்த்து கின் ருன்.
அனுமன் அனுகியது.
தாரை முன்னிலையில் கோபம நீங்கிச் சாங்க சீலய்ை இக்க எக்கல் கி.ம். தை அறிந்ததும் அனுமான் விாைங் த புகுந்து அடி யில விழுந்து பணித்து எழுந்து வாய் புகை க்க எ கிரே வணங்கி கின்ருன். அக்க மதிமானேக் கண்டதும் இலக்குவன் புன்னகை புரிக் து " யுேமா இப்படிப் பருவம் கடத்து மறன்.த. கின் ருய்: ' என்ற உரிமையோடு வியத்து வினவினுை இன்த உரையைக் கேட்டதும் அவன் கண்ணிர் ததும்பியது; இராமபிானே எண்ணி உருகினன். இளைய பெருமாள் உள்ளம் தேறி உவகை புரியுமாறு பணிவுடன் பேசினன். அதுபொழுது அவன் கூறிய உாைகன சிரிய திேகளை வெளிப்படுத்திச் சிறக்க பண்பாடுகளோடு துலங்கி கின்றன. சில அயலே வருகின்றன.
சிதைவகல் காதல் தாயைத் தங்தையைக் குருவைத் தெய்வப் பதவி அங்தணரை ஆவைப் பாலரைப் பாவை மாரை வதைபுரிகுநர்க்கும் உண்டாம் மாற்றலாம ஆற்றல் மாயா உதவிகொன ருர்க்கு ஒன்றேனும் ஒழிக்கலாம உபாயமஉண்டோ:
தேவரும் தவமும செய்யும் கல்லறத் திறமும் மற்றும யாவரும் ேேர என்பது என வயின் கிடங்தது எந்த ய! ' ஆவது கிற்க சேரும அரண் உண்டோ அருளுண் டனறே மூவகை உலகும் காக கும மொய்மபினர் முனிவுண்ட லை. (2)
மறந்திலன் கவியின் வேகதன் வயபபடை வருவிப்பாரைத் திமங்கிறம் ஏவி அன. கு சேர்வது பார்த்துத தாழ்த்தான் அறந்துைே து:மக் குத் தான் கன் வாயமையை அழிக்குமாயின் பிறந்திலன் அன்றே ஒன்ருே நரகமும் பிழைப்பதன் ருல். ( 3 )
உதவ மல் ஒருவன் செய்த உதவிக்குக் கைம்மாறு ஆக மதயானை அனேய மைக்க மற்றும உணடாக வற்றுே: சிதையாத செ குவில் அ ன்ை முன் சென்று செறுநர் மார்பில உதையானேல் உதையுண்டு ஆவி உலையானேல் உலகின் மன்ைே'
