7. இராமன். 2773
குடி கொண்டுள்ளன. அ.கி மிருதுவான சிவன் த மேனியள் ; கண் மதியும் மின் ஒளியும் எனக் விகள் வருணனை செய்யிலும் அவள் எழில் தனி கிலேயில் கழைத்து மிளிர்கின்றது. தேவ மங்கையரும் ஆவலோடு விழை த நோக்கி வியக் து மகிழ்கின்ற திவ்விய சவுக் காவதி சாமு.கதிரிகம் என்னும் அழகுக் கலையை நன்கு கெளின் துள்ள னக்கு அவளத வடிவ அழகுகளையும் குண கலங்களையும் மேலும் விரித்துச் சொல்லுதல் மிகையாம். எங்கள் இருவரை யாரும் அறிய க சில இரகசியங்களை மாக்கியம் سقف سنة ثم لاه هة له சொல்லுகினறேன். விசுவாமிக்கி முனிவயோடு நான் மிதிலை ககருள் இசாச விதி வழியே செல்லும் போது முதல் முகலாக அக் குலமகளைக் கன்னிமாட ச்தில் கண்டேன். என் உள்ளம் பறி போய் கின் மே ை அவள் புன் ன கை &نتھی تھا۔ آتی تم لم பொழுது என்னே கோக்கிய அக்க இன்பக காட்சியை இது பொழுது எண்ணினும் உயிர் பாவசமடைகின்றது. நான் அரசு முடி இமுன்து வனத்துக்கு வர நேர்த்தபோது உடன் வர வேண்டாம் என்று சொன்னேன்; என்னைப் பிரிக் து சிற்பதிலும இறக்து படுவது இனிது எனக் கண்ணிர் சொசிக் து அழு காள். வனவாசம் செய்யப் புறப்பட் டோம்; ஊரை விட்டுக் கடக்கு முன் வனம் எங்கே? என்று வின வினுள் அடவி இன்னது என அறியாக அக்க அரசகுமரியின செல்வ விலையை கினேன்.து என் உள்ளம் உருகியது; உறுதி போடு அழைத்து வ. தேன். கானகம் புகுந்தாலும் என் னுடன் இருப்ப தால் வான புகுந்ததாகவே மகிழ்க் கிருத்தாள. தீவினே வேலை செய்தது, ஆவியை இழந்தது போல என தேவியை சான் இழக் துள்ளேன. கீ கேபே போய்க கண்டால் இவன யாரோ? ' என்று உன்மேல் عgسره لا கொள்ளவும் கூடும். தீய இராவணன் செய்த மாய வஞ்சனேயால் அத் தாயவள் யாயையும் கம்பாமல் வெறுப்பள் ஆகலால் கான் சொன்ன இங்க உண்மைகளை உரைத் தருள்; உள்ளம் கெளித்து உரிமையாளன் என். உ ைன கம்பிக் கொள வாள்; சொல் ல ് ഖങ്ങ ു யதைச் சொல்லியருளுவாள். للة الـ வகையிலும் கம்பவிலலையானல் முடிவில இங்க மோதிய த்தை அவளிடம் கொடு' என்ற கன வி லில் அணிக்கிருந்த அரிய விலையுடைய கணேயாழியை அவிழ்த்து அலுமானிடம் கொடுத் தான். வனவாசம் வக்க போதும் சக்காவர்க்கிக் திருமகன் அணி
விாலில் அங்க ஆழி மருவியிருந்துளது என்று தெரிகின்றது.
