7. இ ரா ம ன். 2785
வான சங்களும் விாைக்து வெளியேற வேண்டும் என அை மானிடம் விழைந்த வேண்டி ர்ை. பூகலத்திலிருக்த இக்கப் L. M. தலம் எவ்வளவு தாம் உள்ளது? என அவ் விசன் எண்ணி நோக் குென். அவ் வுண்மையைச் சுயம்பி பையினிடம் கேட்டான்.
பூமி மட் டத்திற்கும் இக் நகர்க்கும் اگر آن اقد آلف வழியுள்ளது என அவள் சொல்லவே வானா ங்கள் உள்ளங் கலங்கினர். இவ்வ ளவு படுபா காளக்கிவிருந்து காம் எப்படி வெளி யே போக முடி பும்! என்று எகமாய்க் கவிகள் எங்கி கின்றனர்.
மாருகி அவர்க்கு ஆமகல் கூறி அனைவரையும் ஆயக்கமா
ம்படி பணித்தான். அங்ககன் தலைமையில் வானசங்கள் எல்
லாம் குழுமி மேலே கிகழ்வகை எதிர்நோக்கி கெடுக்கிவிலோடு கின்ருர். அதிசய திகழ்ச்சி விதி செய்ய நிகழ்ந்தது.
--- நிலத்தைப் பெயர்த்து எறிந்தது.
'ழுேலகில் பள்ளத்தாக்கில் கின் ம அனுமான் விஞ்சை மக் திரத்தை கெஞ்சில் கினைக்க விசுவ ரூபம் கொண்டு கிமிர்க்கான். மூடியிருக்க மண் சலமுழுவதும் முட்டையோடு போல் விண்டு பிளக்க மேல் கடலிடையே விசைக்த போய் விழுக்கது. அக்க இடம் இன்மம் பிலத்தீவு என்று வழங்கப்பட்டு வருகின்றது.
வெளியே வங்க யாவரும் ஆனந்தம் மீதார்த்து அனுமான ச் தொழுது துதித்தனர் புண்ணிய விான் என்று மாருதியைப் போற்றிப் புகழ்ந்து சுயம் பிரபை விண்ணுலகம் போயினுள்.
அதிசய ஆற்றலை விபக்தி புகழ்ங். வான لگا --r speer Lمn Lتوyع۔ ாங்கள் எல்லாரும் மேலே கடந்து யாண்டும் ஆவலோடு தேடிப் போயினர். .ொழுது அடைக்கது. அடையவே அங்கு ஒர் பொழிவிடையே பொய்கைக் கசையில் தங்கினர். கனி காய் கிழங் குகளை உண்டு யாவரும் அபர்க்க உறங்னெர். அங்கதன் நீலன் குமுதன் ளன் என்னும் இக் கால்வரும் கான்கு திசைகளிலும் சேனைகளின் பாதுகாப்பாளாய் இாவில் விழித்திருக்தனர்.
துமியன் வந்தது.
கடு கிசியில் யாவரும் கண் அபர்க்சனர். கசிய இருளில் கொடிய ஒரு அகசன் அங்கே ஆங்காசத்தோடு வக்கான். அவன் மிகவும் யேவன்; எவசையும் வெல்லவல்ல போற்றஅடையவன்.
849
