கலேவலுபவத்தைப் பெறச் செய்வதிலேயும் சிறு கதைக்கும் இக்க நாடகத்திற்கும் ஒரு முக்கியமான வேலுபாடு உண்டு. சிது கதையின் சுவை முழுவதையும் கெணிப்படுத்த அதன் ஆசிரியனின் திறமைகொன்றே போதுக்; தனகத்தைப் போதுத்த வரையில் அத்தத் திதமை கட்டும் போதாது. நாடகத்தின் அவை முழு அதும் கேப்ேபடுவதற்கு நடிகர்களின் உதவியும் வேண்டும். சிதத்த தடிப்பு, பொருத்தமான காட்சி கலப்பு, ஏத்த வேணுக்கட்டு முதலியனவென்னம் வாய்க்கும்போதுதான் நாடகத்தின் முழுஉருவம் எளிதில் புகுைகின்றது. படித்தே தடைகத்தின் சுவை இழுவதைகம் பெற ஆத்தின் ஆடிதேன். ஆஜன், இதற்குத் திகிைப்பட்டி, கஜ்ேசிகம், டிஷ் முகம் வேண்டுக்: அ.காசிமீன் காட்சியின் தொடக்கத்திலும் இடையிடையேயும் பிறை ஆண்களுக்குன் கோடுத்திருக்கும் குறிப்புக்கண்ப் பயன் படுத்திக்கொண்டு பின்னணியாக அமைத்துள்ள காட்சி கள் பனத்திரங்களின் உணர்ச்சிவலேகண்டிம் தடத்தை இ.பும் கத்: செய்துகொள்ள வேண்டும். பாத்தி சங்கள் வாய்விட்டுக் கூறும் சொற்களே அவர்களுடைய தன்மைக்கு ஏற்றவாறு படிப்பவர்களும் கூறிப் பார்க்க கண்டுக் சிரமம் ஒன்றுமில்பே. சிறிது பயிற்சியிலே இது எளி கிவிடும். நவீனச் சிறு கதைகள் எங்கேவோ திடீ. *று தொடங்குகின்றன; எங்கேயோ திடீரென்று ன்றன, நிகழ்ச்சி முறையையே மாற்றி முன்குல் ப் பின்னுலும், பின்னுல் நடந்ததை முன்ன జ్ఞప్తో. " కి స్త్రో జెశీఃఖి స్త్రోపణి శ్రశ్రీ rதிரி தொடங்கி வரிசையாக நிகழ்ச்சிகளே
