394 மலரும் நினைவுகள் சில மாறுதல்கள் உண்டாகின்றன. திருவாசகப் பாடல் களை ஒதும் போது மெய்ம் மயிர் சிலிர்ப்ப, விதிர் விதிர்ப் பெய்தி, கருங்கல் மனமும் கரைந்துருகக், கண்கள் தொடு, மணற் கேணியின் சுர்ந்து நீர் பாயும்’ என்று கூறப் பெறு: கின்றது. வான்கலந்த மாணிக்க வாசக நின் வாசகத்தை நான்கலந்து பாடுங்கால் என்பது இராமலிங்க வள்ளலின் திருவாக்கு. இங்கு 'உள்ளம் கலந்து பாடுதல் முக்கியமானது. அப்பொழுது தான் கவிஞனின் இதயம் படிப்போரின் இதயத்தைத் தொட்டு விடுகின்றது. நாம் கவிதையைப் படித்துத் gitüllil ugi · GT sistl–6b– glavě 36i' (Stimulus-Response) தத்துவத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது. வெளியுலகி லுள்ள பொருள்கள் நம்புலன்களைத் துரண்டுவதனால் தான் நாம் செய்திகளை அறிந்து கொள்ளுகின்றோம். இவை துரண்டலை எழுப்பும் அடையாளங்களா கின்றன, நம்முடைய கண்கள் அச்சிட்ட கவிதை யின் சொற்களைப் பார்க்கின்றன. கவிதையை வாய்க்குள்ளும் படிக்கின்றோம்; வாய் விட்டும் படிக்கின் றோம். கண்ணின் மூலமும் காதின் மூலமும் ஏற்படும் தூண்டல்கள் நம் மூளையை அடைகின்றன. நாம் கவிதையின் பொருள்களை- கருத்துகளை- அறிகின் றோம். நம் மனத்தில் பல்வேறு எண்ணங்கள் எழுகின்றன. இவை தம்மொடு தாமாகக் கலந்து தொகுதிகளாகிப் பிற எண்ணங்களுக்கும் குறியீடுகளாக அமைகின்றன. இவை யாவும் பெருமூளையின் புறணியில் (Cerebral cortex) நடைபெறுபவை. நம் மூளையிலுள்ள ஒருபகுதியாகியமேற் பூத்தண்டு(Hypo-thalamus)உள்ளக்கிளர்ச்சிநிலையில்பங்கு கொள்கின்றது என்பதை ஆய்வுகளால் கண்டறிந் துள்ளனர். உள்ளக் கிளர்ச்சிபற்றிப் பல கொள்கைகளும்
