பக்கம்:முல்லைக்காடு, பாரதிதாசன்.pdf/45

வறுமையிற் செம்மை (தாய்-மகள் சம்பாஷணை)

சகானா ஆதி

மகள் சொல்லுகிறாள்:
அம்மா என் காதுக்கொரு	தோடு-நீ
அவசியம் வாங்கி வந்து	போடு!
சும்மா இருக்க முடி	யாது-நான்
சொல்லி விட்டேன் உனக்கிப்	போது!	(அம்)

தாய் சொல்லுகிறாள்:
காதுக்குக் கம்மல் அழ	கன்று-நான்
கழறுவதைக் கவனி	நன்று
நீதர் மொழியை வெகு	பணிவாய் நிதம்
நீ கேட்டு வந்து காதில்	அணிவாய்!	(கா)

மகள் மேலும் சொல்லுகிறாள்:
கைக் கிரண்டு வளையல்	வீதம்-நீ
கடன்பட்டுப் போட்டிடினும்	போதும்!
பக்கியென் றென்னை யெல்	லோரும்-என்
பாடசாலையிற் சொல்ல	நேரும்!	(கைக்)
}   44