74 ரகுநா தன் கதைகள் டுக் கா ல ங்களில் அந்த தவத்தி4.
- ாய்ப் போகின்றவர்கள் சுடலைப்
15/7டசா" t":24.! ஏறிட்டுக் கூடப் பார்க்க மாட்டார்கள், கோ: பில் முன் வந்தவுடன் கண்ணை மூடிக் கொண்டு தம் வர த 274 .ப 37ாட்டிப்போடு வார்கள். காரணம் அந்தச் சY . துடியானது மட்டுமல்ல. அதை ஏறிட்டுப் L!!!"ப். 'தற்கே யாருக்கும் தைரியம் இருக்காது. நல்ல கருங்கல்லில் வடித்து, மழமழப்பேறிய சுடலை 1,காட், சாமி சிலையின் முகத்தில் குந்தம் தள்ளியது போல் 32.<ள் S உருண்டைய TF 3 :ண்டக் கண் களும், கடைவாயி கனின் 7 கி:ம். :பி, தீதா 3).. வரையிலும் ஓடியுள்ள வீரப் 21ல்லும், இத்து, வாயில் இடைவெளி தெரியும் பல் வ? 222&ம் குரூரமாகவும் பயங்கரமாகவும் இருக்கும். சிலை பின் ஒரு கரம் :டித்து ஊனமாயிருந்தது. எவனோ ஒரு மலையாள மாந்திரிகள் விழத் தட்டியது என்று சில பேர் சொல் இவர்க3i?". எனினும், ஜனங்களுக்கு அதில் நம் 4.நிக் தை அய்வY: மவு லேசில் வராது . 'காளியப் புலையஜை கெற் ச.ண்ட. கரழா, மந்திரத்தில் முறிந்து விழுந்து விடும்?' எt 2.5 து தான் அவர்களது நம்பிக்கை . பிறை திகலக் க17:30:ங்களில், இருளில் முகடற்ற மேல்புறத்தின் (4)லம் KA:4 இய! சந்திர ஒளி சிலையின் மீது வழிந்தோடு பெ தைப் படித்து கட்டால், அங்கேயே டய படித்து ரத்தம் கக்கிக் (செ. !' :ேபாவார்கள் என்று சொல்வதுண்டு. நிலை அர்தனை கே.சார ரூபத்துடன் இருக்கும், மேலும், அது பிணத் தின்னிச் சுடலை. எனனும், சுடலையையே குல தெய்வமாகக் கொண்ட வர்கள் நாலைந்து வருஷங்களுக்கு ஒரு முறை சுடலைக்குக் காவு கொடுத்துக் கொ னட நடத்துவார்கள். கொடைக் காலத்தில் பாட்டும் சுடு காடு, சுடுகாடாகவே தோன்றாது. ப3) B (30 d{ர், தட்!. : எ ைறயும் மூன்று நாளும் கும்மென்று எதிரொலித்து விம்மிக் கொண்டிருக்கும், சுடலை மாடலை பும் , ஜனங் கள். அப்போது தான் ஏறிட்டுப் பார்க்கத் அSணிவார்கள், சாலwன் அலங்காரத் திறனில் சிலையின் பயங்கரம் ஒரளவு மாறிப் போயிருக்கும்,
