சங் பரகாலால்லான் ரஹஸ்யம். பஜ்ஞத்திலேறீத்தவனுக்கு நித்யகர்மங்கள் யாழ்பமாமாபோலே பகவதியாய் நிஷ்டா வான்களுக்கு இவை த்யாஜ்யமாகையாலும் ஸ்வரூபயாதாத்ம்ப ஜ்ஞாதவான்களுக்கு தத்பர காராநுஷ்டாநம் அ நுபபந்தமாகையாலே இது சொல்லவொண்ணாது. கர்மஹே துகோத்பந்த பாரீரமேயாகிலும் இந்த ஜ்ஞாநாநந்தரம் கர்மநிராஸபூர்வக சேவல பகவதி சசாஹே துவான பஸ்ரீ ரஸ்திதியா கையாலே இந்த இச்சாஸ்ரயம் பகவத் விஷயமாகையாலும், பூர்வ ஜந்ம மாதாபித் நvேoஷத்வம் அருந்த 1ஜகமத்தி லில்லாதாப்போலே இந்த ஸ்ரீபோத்பாதகரான LOாதாபித் நவிஷயரேoஷக் வம் இவனுக் கில்லாமை கீழ்ச்சொன்ன ஹே துமிந்த பா ைகயாலும் தம் நிவ்ருத்தி அத்யந்தம் ப்ராப்தமென்னுமிடம் ஸநிஸ்சிதம். (க): சலனம் :o 2.Sch08:59:1023 -ஸஹிவித்பாதஸ் தம்ஜாபதி,தச்ச்ரேஷ்டம்ழங்க (2.) அன்று நான் பிறந்திலேன் பிறந்தபின் மறந்திலேன் என்றும் இந்த ஜ்ஞாகோத்பத்தியையும் ஜந்மாந்தரமாகச் சொல்லிற்றிறே. ஜ்ஞாநம் பிறந்தவநந்தரத்திலே Umf]விமோசநம் பிறக்குமா கில் ஒருவர்க்கும் இந்தஜ்ஞாநம் பிறவாதென்றும், இவனாலே அ நேக சேதமரைத் திருத்தலாமென்றும், இவனுடைய சாமUvரீரமா கையா லே தனக்குண்டான வாதரா திராயத்தாலும் ஈஸ்வரன் தன் னிச்சையாலே வைக்குமென்று பூர்வாசார்யர்களருளிச்செய்கை யாலே பகவதிசசையே ஹேதுவென்னக் குறையில்லை. ஆனால் தாக்கஹேதுவான வ்யாத்யாதிகளுண்டாவானென்னென் னில, கர்மபலா கான் வ்யாத்யாதிகபெணவும். தேவதாந்தாரேoஷத் வரூபேணவும், தோகாலா திநிபந்தருமான ஸ்ரீகோஷ்னாகிகள், அந் நபாநாதி வாஞ்சையித்யா தி ரூபேண வும த்ரிவித" மாயி ருக்கும். அதில வ்யாத்யாதிகள் கஜ்ஜ நி தக்லேUT திரளயத்தாலே ததா பப்ரயமான ஸ்வரூடா விரு(3)த்த பwரீரததிலே உபேக்ஷைபிறக்கைக்கு ஹே திவாகையாலே ஹிதபானான வீஸ்வரன் தத்தேதுவான கர்மத் தை நிஸ்பேcஷமாக நிவர்த்திப்பிப்பன். தேவதாந்தாரேoஷத்வம் ஸ்வரூப விருத்தமாகையாலே ஸ்வரூபா நுகுண ர க்ஷணம் பண்ணுகிற வீஸ்வரன் தத்தே துவானகர்மத்தினுடைய நிஸ்பேஷநிவ்ருத்தி (க) ஆபஸ்தம்ப தர்ம-க (2) தி -ச.வி-சுது,
