பரகால கல்லான் ரஹஸ்யம். கா தாதர்த்த்யஹேதுவான ஸ்ரீராமபாவத்தினுடைய நித்யத்வத்தாலே தாதர்த்த்யம் நித்யமாகையாலே ஸ்வரூபதாதர்த்த்யம் ப்ரார்த்தித்துப் பெறவேண்டாகொழிகையாலும், இச்சதுர்த்தியாலே ததர்த்தபூத மான ஸ்வரூபத்தினுடைய ப்ரவ்ருத்திதாதர் தத்யமுகேந கைங்கர் யத்தைச் சொல்லவேண்டுகையாலும், இது தனக்கு ப்ரார்த்தனை யும் அர்த்தமாகலாபிருக்கையாலே தா கர்த்த் பப்ரார்த்ததைகளிரண் டையும் சொல்லாநின்றுகொண்டு ப்வ்ருத்திநாதர் த்த்யரூபகைங் கர்ய ப்ரார்த்த நாவா சகமா யி ருக்கைய ! லே கைங்கர்யப்ரார்த்தநா வாசகமென்னக் குறையில்லை. கைங்கர்ய ப்ரதிஸம்பந்திபான விஸ்வரலுடைய உத்துங்கத்வத் தாலும், அவாப்த ஸமஸ்தகாமத் வந்தாலும், இவனுடைய போஷத் வபாரதந்தர்யங்களாலும், நமர்ப்பமாகத்தில் உபாயநிஷ்டனான விவன் லப்த (23) ைகங்கர்யனல்லாமையாலும், (2) (லக)-8'; -நித்ய கிங்கரோபவாதி” (3:) --நின்தாளிணைக்கிழ்வாழ்சசியான் சேரும்வ கைய நளாய்' (ங) 'வாலுயரின்பம்!மனனி பீற்றிருந்தாய நளு நின் தாள்களை யெனக்கே" (ச) அடிமை செய்யவேண்டுமாம் இதயாதி களாலே ப்பாத்தகாவிலிஷ்டமாகச் சொல்லுகையாலும், பரார்த் தித்தே பெறவேணும். (8) ஒழிவில் காலமெல்லா மூடனாய் மன்னவ ழவில 1 வடிவம் செய்யவேண்டும் நாம் என்கிறாயடியே ஸர்வம் தUT! ஸர்வகால ஸர்வா வஸ்க்தோசிதமான wர் வளி கரைநகாயங்களையும் பண்ணப்பெறு வேனாக வே ணு மென்றுப்பார்த்திக் துத் தலைக்கட்டுகிறது. கைங்கர்ய பரதிஸம்பரதிவாசகமான நாராயணபதத்தாலே கைங்கர்யஹே துவான பரிதிக்கு நிதாநமான வ பைவத்துக்கு விஷய மாய்க்கொண்டு பொக்யபூதனான ஸர்வேஸ்வரனையும் போக்தாவாய் (of ாத பாபோஷமான வாத்மாவையும், சித்யராகச் சொல்லுகையா லே கைங்கர்யஹே துவான போ()கம் நிதியமாகையாலும், (ரு) ( 1 583 - நசபுநாவர்த்ததே" (சு) (193) 33 - அநாவ் ருத்திஸ்ரப்தாத்' இத்யாதிகளிற்படி யே யாவதாத்ம பாவி அநுபாவ் (5) கதய த்ரயம் (2.) தி - வாய் - ங உ.ச (கூ) தி -வாய்- அ.க சு. (ச) தி வாய கூ-கூ-5 (6) சாகரோ அ (சா) ப்ர ஹ மஸ் - ச ச
