கூசு பரகால நல்லான் ரஹஸ்யம். ஸ்ப்பங்களைச் சொல்லுகிறது. (ச) "மசோத-ஸமஸ் த கல்யாணகுணாத்மகோஸெள (உ)"ஈறிலவண்புகழ்நாரணன்" (ரு) "60,Scoளதரைon: 38-தத்ஸர் வம்வ்யாப்யநாராயணஸ்ஸ்தித:' (ரூ.) 'savorcorns-.விஸ்வம் நாராயணம்" (ச) "நாரணன்மு ழுவே முலகுக்கும் நாதன்" இத்யாதிகளாலே ஸமஸ்தரூப குண விபூதிக ளுக்கும் ஆஸ்யமான ஸ்வரூபத் துக்கு வாசகமாயிருக்கிற நாராய பைதம் ரூபவிபூதிகளையும் குணாத்தாங்களையுமொழிய வாத்ஸல் யாதி பாத்ரங்களுக்கு வாசகமான படி யெங்ஙனே யென்னில்; நாரபதம் ரூபகுணவிபூதிகளுக்கு வாசகமாய், அயநப நம் ததாஸ்ரயமான திவ்யா தமஸ்வரூபத்துக்கு வாசகமாய், ஆக நாரா யணபதம் குணவிக்ரஹ விபூதிவிஷ்டவஸ்துவைச் சொல்லித் றேயாகிலும், இது ஸ்ரீமத்பதாகந்தரோக்தமாகையாலே * உள்ளு வாருள்ளிற்றெல்லாமுடனிருந்தறிகிற விஸ்வரனை ஸ்வாபராதபயத் தாலே ஆஸ்பயிக்கக் கூசின சேதான், த தபய ரிவ்ருந்தயபயோகி புருஷகாரஸம்பந்தபூர்வகமாக வாஸ்யிக்கிறப்ரகரணமாகையாலே -ப்ரபத்யே என்று வக்ஷயமாணமான வாய்ப்பயணத்துக்கு உபயுக்தமான குணப்ரகாஸா மாத்ரமாகையாலும், குணாந்தரங்கள ஆப்பயித்த சேதானுக்கு ராணாதிபமங்கை யுண்டானால் தரநிவ் ருத்திபூர்வக விஸ்வாஸார்த்தமாக அநுஸந்திக்குமவை யாகை யாலும், பரமாசார்யரான நம்மாழ்வாரும் (ரு) அலர்மேல்மங்கை யுறைமார்பா" என்று புருஷகாரத்தை முன்னிட்டு, அடிக்கீழமர் ந்து புகுந்தேனே" என்று ஆர்ப்பரிக்கிற தலைபிலை, 'நிகரிலபுக ழாய்" என்று வாத்ஸல்யத்தையும், உலகம்மூன்றுடையாய் என்று ஸ்வாமித்வத்தையும், 'என்னையாள்வானே என்று ஸெள ரஃலயத்தையும், திருவேங்கடத்தானே என்று ஸௌலப்யத்தை மருளிச்செய்கையாலும், இந்நாராயணபதம், எல, வoa') காமா நய, பலீவர்தஞ்சஎன்றுப் பசுக்களைக்கொண்டு வாவென்றவிட த்தில சோப்தத்துக்குள்ளே பலீவர்த்தமு மந்தர்ப்பூதமாயிருக்க, பலீவர்த்தUப்தத்துக்குப் புநருக்தி புண்டாமென்று UDங்கித்து, கா மா நயவென்கிறவிடத்தில் சோபாப்தம் பலீவர்த்தப்பதிரிக்த கோ (4) வி.பு-சு-ரு-4க (2) தி வாய்-4-2-30 (1) தை-மா-க்க {ச, - வாய்- 2-4 • (51) தி-வாய-சு •க 0-40
