தங7 பரகால நல்லான்' ரஹஸ்யம். மாத்ரத்துக்கே வாசகமென்று கோ (*)பாப்தத்தை ஸக்கோசித்தாப் போலேயும், "அல்ல - ப்ராஹ்மணமாயே" என்கிற ஸாமாந்ய பாப்தம்,ஸ்ருதஸீலகுலஸம்பந்நம் ப்ராஹ்மண மாநய என்கிறவியே ஷாப்தஸந்நிதியில ஸங்குசித.மாமாபோலேயும் ப்ரகரணபலத்தாலே வாத்ஸல்யாதிகளுக்கே வாசகமாகக் கடவது. ஆஸ்ரயமான ஸ்வரூபத்துக்கு ஆஸ்ரயணியத்வ ஸரண்யத்வ ப்ராப்யத்வங்களாகிற வாகாரத்ரயங்க ளுண்டாகிறாப்போலே ஆஸ்ர யிகளான குணவிமேஷங்களுக்கும் ஆகாரத் யமுண்டாகக்கடவ திறே. ஆகையாலே வாத்ஸல்யாதிகள் ஆஸ்ரயணக கு.பப்பாய், ஜ்ஞாநாதிகள் பலரண்யத்வத்துக்குவிப்பாய, ஸெள கதர்யாதிகள்ப்பா பய தவத்துக் கு றுப்பாயிருக்கும். அதில் வாத்ஸல்யமாவது வக்ஸம்லாந்தி என்கிறவ் புத்பக்தி யின்படியே அத்ப(து) ஜாதமான வத்ஸத்தின்பக்கல் கேதுவுக்குண டானவாதாம் ; அதாவது - சிவப்பட்ட புல்லைக் காற்கடை கொள் ளும் தலையிலும் தன்பக்கல் ஜந்மமே ஹேதுவாக அதினுடைய தோஷத்தை போக்யமாக வங்கீகரித்துத் தன னுடைய ஷ்ரத்தாலே தரிப்பித்துத் தன்னை நினைக்கும்படி பண்ணி, முன்னணைக்கன் றையும் புலவிடவந்தவர்களையும் கொம்பிலும் குளமபிலுங்கொண் டு ரக்ஷிக்கும்படியான ஸ்வபாவவிஷேம். ஈU0வரனும் தன்னை யார் ரயித்த சேதநர்விஷயத்தில் இருள்தருமாஞாலமாயிருக்கற ஸமஸா ரத்தில் (க) "N) - 338 338 3 32) ஓவதே 35- பகவத்ஸ்வரூபதிரோதாநகரீம்ஸ்வவிஷயாயா:போக்யபுத்தர் நநீம் இத்யாதிகளின்படியே பகவத்ஸ்வரூபா கிகளை மறைத்துத் தன்பக்கலிலே போக்யதாபுத்தியைப் பிறப்பிக்கிற பபரி பக்தோடே ஸம்பந்தித்திருக்கிற சேதமரைக் குற்றங்காண்கையாகிறது நம்மு டையதோஷமன்றோ ? (2) "துன்பமுமின்பமுமாகிய இக்யாதிப் படியே ஸம்ஸாரஹேதுவான புண்யபாபரூபகர்மங்களெள்ன, கர் மார்ஜநபூமியென்ன, பல பூமியென்ன, கர்த்தாவான சேதானென்ன, இத்தனையும் நாமிட்டவழக்காயிருக்க, அத்தை நிவர்த்திப்பியாதே (கூ)"நீ தந்தவாக்கை (ச) சுமநிதந்தாய் என் லும்மடி Uvரீரத்தைக் (க) முரணாக திக தயம் (2) தி. வாய் கூ-க0 - எ (ங) தி- வாய- ங - உ-க (4) தி-வாய. எ - க - க0 18 1125
