ஐாதகமான தர்மத்துக்கு யோகமதாபாதத்தகமவயதிற்கேன் கூபமில்லையேயாகிலும், கஸ்ரேயல்லாக்கம் தர்மம் என்கிற ந்யா யத்தாலே மோக்ஷஸாதநகர்மமே இத்கர்மபதந்துக்கு அர்த்த மென்று நினைக்கையாயிருக்கையாலே அவற்றுக்கு த்யாகவிஷயத் வம் சொல்லுகிறதென்று தோன்றாமையாலும், த்யாகவிஷயத்வ மில்லாதபோது "ச:55 - அகர்ஹஸ்ஸர்வகர்மஸு என்று ஸர்வகர்மாநர்ஹத்வம் சொல்லுகையாலே பஸரணம்ள்ரா என்கிற ஸித்தஸாதகஸ் விகாரத்துக்குமார்ஹனாப், அதுக்கும் இந்த யோக்ய தாபாதசுதாமங்கள் அபேக்ஷிதமாமென்று வருகிறங்கையைப் பரி ஹரிக்கைக்காக ஸர்வபாப் கத்காலே பிரித்துச்சொல்லுகிறது. வஷ்யமாணமான ஸ்வீகாரத்துக்கு (க)"வைத்தேன்மதியால் ' (உ) அவனதருளாலுதற்பொருட்டு என்னுணர்வினுள்ளேயிருத் தினேன்' (ங) யானு மென்னெஞா மிசைந்தொழிந்தோம் இத்யா திகளிம்படி யே அறிவும் அநுமதியும் இசைவுமேயிறே அபேக்ஷிதம். அதிதானும், (ச) (என்னிசைவினை (ரு) (இசைவிததென்னை' (2) அவனதினனருளே என்று ஈஸ்வராதீதமாயிறே யிருப்பது, அதுக்கு வேண்டுவது சைதந்யமாத்ரமே பிறே; அளறிக்கே, ஸர்வகாமங்களுக்கும் யோக்யதை யயேஷிதமா சில் இந்த ஸநத்பாவந்த கத்துக்கும் யோக்யமாக ஒருஸந்தயாவ கத 5 மபேக்ஷிதமாகவேண்டிவரும்; அது காணாமையாலே அவை இதுக் காபேஷிதங்கள்; (சு) "ரைசா8, 510 Sண்னக்கல S oலை 1983oaso3,631 - துராசாரோபி ஸாவாஸ்க்ருதக்நே நாஸ்திரபுரா | ஸமாஸ்ரயேதா திதேவம்பரத்த யாஸரணம்யதி நிர்ததோஷமவித்திதம்ஜந்தும் ப்ரபாலாத்பரமாத் மந8 என்று நிஷித்தாசாரனாப் ஸர்வாபியாய் பிறர் பண்ணினவுப் காரததை யில்லை செய்து திரியுமானாப், தர்மாதாமங்களும் பரலோ கமும் பரதேவதையுமிலலையென்று திரியுமவனாய் இவ்வஸமர்யா ஓதயிலே பழகவடிபட்டுப்போந்தவனா நக்குமவலும் ஸர்வகாரண யூகனான ஸர்வேஸ்வானை ஸ்ரததையோடோரணமாகவாச்ரயித்தா (க) நி - வாய - அ எ (2) தி - வாய - அ - அ - ங (ங) பெரிய திருவ-உசு (*) தி - வாய - க - 6 - சு (6) தி - வாய - ரு . அ க (சு) ஸாதவதஸ் - கசு
