ததிதாய 'வயாக்கியா நழ. PS கூ. அருந்தனாகையாவது நித்யனாய், சேதநாசே தநங்களுக்கு 1. வ்யாபகனாய், அந்தர்யாமியா யிருக்கை. (விகாராதிதோஷங்கள்)' என்கிறவிடத்தில், விகாரUTப்கத்தா லே - த்ரிவிதாஞ்சித்தினுடையவும் பரிணாமத்தைச் சொல்லுகிறது. ஆதிபாப்தத்தாலே - பத்தசேததருடைய அஜ்ஞாநதகங்களையும் முக்தருடையசேறுதோய்த்துக் கழுவினாரைப்போலே, ப்ரக்ருதிஸம் ஸ்ருஷ்டராய் விடப்பட்ட வாகாரத்தையும், நித்யருடைய பரிச் சிந்நஸ்வரூபத்வ பாரதந்த்ர்யங்களையும் சொல்லுகிறது. பாரதந்த் ர்யம் தோஷமோ? என்னில் - புருஷனுக்கு ஸ்தநோத்பேதம்போலே ஸ்வதந்த்ரனுக்கு தோஷமென்கை. இத்தோஷங்களுக்கு ப்ரதி படமாயிருக்கையாவது தான் மாறாயிருக்கை. ப்ரதிபட மென்கை யாலே - (உஅ) "சூ காஜா நலயொனே? என்கிறபடியே, ஸ்வரூப நிபந்தரமாக மலஸம்பந்தமில்லையேயாகிலும், உபாதிநிபந்தருமான மலஸம்பந்தத்துக்கு யோக்யமான வாத்மஸ்வரூபத்திற்காட்டில் பகவத் ஸ்வரூபத்துக்கு வாசிதோற்றுகிறது. (கூசு0) " கடவ 80 நித ஜோகூயவே யானகலா - வத ஸஜா ஹெயா மாவா ஆகி - "(சுக) 'ஸாவாவெஹயாமிதாவிஷாவ வா சேவடி” (ந.கூ2) "சுவிகாராயா-லாய நிகாயவாரே தநெ என்னக்கடவதிறே. ஹேயப்ரதய நீகத்வமாவது - அறி, தருடைய ஹேய நிராஸ் கத்வத்துக்கு அடி.யான ஹேயப்ரதிபடத்வ மென்னவுமாம் என்னு மொருயோஜநையுமுண்டி றே. கத்யவ்யாக்யாநங்களிலே நஞ்சீயர் ஆச்சான்பிள்ளை முதலான வாசார்யர்களருளிச்செய்தது. ஸர்ப் பத்துக்கு கருடனைப்போலேயும் என்கிற த்ருஷ்டாந்தத்தாலே, அதுவும் இவ்விடத்துக்கர்த்தமானாலோ வென்னில் ; விகாராதி தோஷங்களுக்கு ப்ரதியடனாயிருக்கையாலே, இவ்விடத்தில் இவர். க்கது விவ,தமன்று. (ங) அநந்தரம், அருந்தத்வத்தை பாதிக்கிறார்; (அநந்தனா கையாவது) என்று தொடங்கி. அருந்ததவமாவது தேமுதல் கால் தோவஸ்துதஸ்சா பரிச்சேத்யத்வம் ; விபுத்வாத்தேUPபரிச்சேத
