ஈஸ்வாப்ரகரணம். 149 உகா. ஸ்வரூபத்துக்கு விகாரமில்லாமையாலே. உஎ. ஆனால், பரிணாம முண்டாம்படி யென்னென்னில்; உஅ. விபிஷ்டவிபேஷணஸத்வாரகமாக. (2.சு) அத்தைப்பரி ஹரிக்கிறார். (ஸ்வரூபத்துக்கு) இத்யாதியா லே; அதாவது-சிதசிதரூபவிமேஷன விஸிஷ்டனான தானே ஜகத் தாய்ப் பரிணரிக்குமிடத்தில் வி ஸேஷ் பயான ஸ்வரூபத் துக்கு வி காரமில்லாமையாலே, நிர் வி நாரனென்னக் குறையில்லை யென்கை. (உ.எ)ஸ்வரூபத்திற்கு விகாரமில்லையாகில், "இவன் தானே ஜக த் தாய்ப் பரிணமி 1 கி றன் என்ற பரிணாமம்-இவனுக்குண்டாம்படி- யெங்கனேயென்கிற ஸங்கையை அநுவநிக்கிறார் :( ஆனால், பரிணாம முண்டாம்படியென்னென் னில்) என்று. (உ அ)அதற்கு உத்தரமருளிச் செய்கி yi:(விஸிஷ்டவிபேஷண ஸத்வாரகமாக) என்று. (எ) 'விஸிஷ ஹ தசாவி லெஷணo வெ திலிபாஷவிபெஷண் என்று, ப்ரதமம் கர்மதாரய ஸமா ஸத்தைப்பண்ணி, (சநஅ)வாரெணஸ ஹவ த- தஉ தி ஸபா க? என்று, அநந்தரபதத்தைபஹுவ்ரிஹித் து (சங்கூ) (வி.பி ஷவிuெmஷணெ நவல அாாக வி.பிஷவிuெpஷணஸ வாரகா என்று, த்ருதீயா தத்புருஷனாகபஸப்தத்திற்கு வ்யுத்பத்தி பண்ணிக் கொள்வது. விஸிஷ்டமாவ து - விமேஷயத்தமான தாய், விபிஷ் டமான விபேஷணமென்.று - தண்டகுண்டலாதிகள் போலன்றிக் கே பஸரீர பூதமாகையாலே, ப் நதக்ஸித்யர் ஹமல்லாத விமேஷத் தை யுடைத்தான சிதசித்ரூப விமே ஷணத்தைச் சொல்லுகிறது. அன்றிக்கே, விஸிஷ்டவிரோஷண மென்கிற விதுக்கு - Uvரீரபூதமா ய்க்கொண்டு, என்று மொக்கத் தன்னோடே கூடி. யாருக்கிற விபோ ஷண மென்று பொருளாகவுமாம். அப்போதும், ப்ருதக்ஸித்யர் ஹமான தண்டகுண்டலாதிகளில் வ்யாவ்ருத்தி ஸித்திக்கும்றே. விபேஷணத்தாலே ஸத்வாரகமாக வென்றது - இப்படி அப்ருதக் ஸிததமா ன விஸேஷணமாகிற ஹே துவாலே த்வாரஸஹிதமாக விவனுக்கு பரிணாமமுண்டாகிற தென்கை. இத்தால். அப்ருதக் ஸித்த மான சிதசித்ரூப விபேஷணத்வாரா இவனுக்கு பரிணாம முண்டாகிற தென்றதாயிற்று:
