148 தத்வத்ரய வ்யாக்யாநம். உரு. ஆனால், நிர்விகாரனென்னும்படி யென்னென்னில்; ரொயாசு என்று, உபாதாத காரணத்வத்தையும் சொன்னாப்போ லே, இவரும் அருளிச்செய்தாராயிற்று. (உ.உ) "வரகர திர என்றத்தை புட்கொண்டி றே இவ ரும் உபாதா நமோ பிருக்குமென்றது. அங்கு, 2 உG)' வ திஜா உஷா ஷா ந -ுவரொயாக என்று, ஸாத் பம்முன்னாக ஸாதாத் தைச்சொல்லிற்று; இங்கு, "இவன், தானே ஜநத்தாய்ப பரிணமிக் கையாலே என்று, ஸாத நம் முன்னாக ஸாத் பததைசசொல்லிற்று. அங் த, (சுருக) யெ நாஸ்) - த - தாலவ க . ேதா தா விஜா தாவி ஜாதவை ராக என்று, கவிஜ்ஞாந ஸர்வ விஜ்ஞாந பர திஜ்ஞையாலும், (சருஉ) (யயாளொெெ8, கெந ச திணே நம வ-6o8Jணய விஜா கலை,ாசு" என்கிற த தயயாதகமான க்ருஷ் டாந்தததாலும், "கவஸ் துபரிணாமா -ஜகத ந' என்றி'றே சொல் விற்று அந்த / கவஸ்துவாகிறது - ஸ - wமசிதசித விஸிஷ்டமான ப்ரஹ்மமிறே. அததை பிற இவரும், தானே" என்கிற சொல் லாலே யருளிச்செய்தது. ஆகை பா ல், அந்த ஸ-தராதத மே இதென்னத்தட்டில்லை. (சக) வணககெவாவி தீபா (சநிச) கடிா தா நஸயகே - த (சுருரு ) Jஷளவjஜ திவா தா நO விஷ வா.) வவா திவ ! உவஸoஹி, ய ெத வானெ ஸ்மஹதா வயாவா 3' (முருகா) ஸவணவஸ்ரஜ . வவஸா கரா வஸவளவவா த திய வா வ ெத வ வர மாடி வாவி பொஷா - திரிஷ சிஷொவாயொவரெண) இத்யாதி களாலே, இந்த நிமித்தோபாதார் யாரைகயததை, ஸ்ருதி ஸ்மரு திகள் ஸவ்யக்தமாகச் சொல்லாநின றனவி றே. (உரு) இப்படி தானேஜகத்தாய்ப்பரிணமிக்குமாகில், (சஙm) நிர- ண் நிரoஜ நா நிலா நிஷியா ஸாத (சக) வஸ்தஜா நடந்தவை ஹ" (க. ஈ உ) சுவிகாராயா- லாய என் று, இவனை நிர்விகாரனாசச்சொல்லும்படி யெங்ஙனேயென்கிற Umங்கையை வதிக்கிறார்; (ஆனால், நிரவிகாரனென்னும்படி யென்னென்னில) என்று .
