பக்கம்:லால்கௌஹர் எனும் நாடக நூல்.pdf/42

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

*夺 லால்கெளஹர்நாடகம்,

தொண்டகுவிருமெனலுக் கோகையேமர்னே-கேனே சொல்லொண்ணுமகிழ்வுடனுன்சுகித்திருப்பேனே-கேனே எவுமுன்பணிவிடைக் காவாயிருப்போக்கே-மானே என்றுமோர்குறைகளுண்டோவிதையறியேனே-தேனே ஆவிபோய்விடினுமுன்ற ஞனனங்கண்டான்.மானே அதுவேசஞ்சீவியமென் றறிந்திருக்கின்றேன்-தேனே சருமமாகெளஊரேயுன் சாஸ்திரம்பாய்-மானே தையலேமையல் சகிக்கேனடிமானே தேனே

வருமம் வேண்டாமடி பெண்மாம்பில்மா தேமானே வஞ்சகஞ்செய்தியே லெஞ்னெஞ்சொறுக்காதே-மான்ே

லாலாசன்கெளஹரை கினைத்துப்புலம்பல்.

கொச்சகம்,

பஞ்சவர்ணக்கிள்ளேயைப் பழிக்குமொழியாைெனுடன் - கொஞ்சிச்சாம்பேசுங் கோதைகெளஹரின்றிாவில் வஞ்சகஞ்செய்தென்னை விட்டவாறறியேனென்று சப்மஞ்சமிழிக்கேலாலுமனமுருகிவாடுவனே.

- தரு.இம்-ஆகளி-திரிபுடைக ானம், கண்ணிகள்.

காமக்களேயாவதற்குக் காவனமகானகுழல்

வரமமலராலேவீசும் வாசமென்றுணர்வேன்மானே - மதிமுகத்திைெளிஜொலிப்பை மதிதலத்திலென்றுகாண்பேன் அதிவிதமாவெனமிரட்டி யழைக்குங்கண்களினைக்காட்டாயோ முகத்தின்முகம்வைத்துமுத்தம் மூக்கையென்று பார்க்கப்போறேன். மிகுத்தவின்பவுரையாலென்ன மேவுதிருவாயைக்காட்டாய் பாகிலேச்சுருள்கொடுக்கும் பைத்தொடிக்கையென்றுகாண்பேன் மோகககையான்யானதன்ன ரவிக்கையான்மரைத்திருத்தாய் நாளுள்பட்டயான தன்னை ரவிக்கையான்மறைத்திருந்தாய் ஆனமட்டுங்காட்டென்றேனே யதையுங்காட்டதொனித்திட்டாயே நீதியென்செங்கோன டாக்து fதம்பமென்னும்மரண்மனை க்கும் . பு:கில்யுனக்குமென்ன பாத்தியங்களுண்டுசொல்வாய்,