58
மாரி: ஏதேதோ வரங்கேட்கிறார்கள். சொத்து, சுகம், பிள்ளை, பதவி, மற்றும் எதை எதையோ கேட்கின்றனர்.
சி: ஒருவருக்காவது நீ, முடியாது என்று சொன்னது உண்டா?
மாரி: ஆகட்டுமென்று சொன்னதுமில்லை, முடியாதென்று சொன்னதுமில்லை.
சி: பூஜையை வேண்டாமென்று தள்ளினது உண்டா?
மன்னார்: அது அவசியமற்ற கேள்வி, பூஜை செய்யச் சொல்லி மாரி கேட்கவில்லை.
சி: ஐயா, வக்கீலே! உமது மகள் தோட்டத்திலே உலவுகிறாள், என்று வைத்துக்கொள்ளுங்கள்.........
மன்னார்: எனக்கு மகள் இல்லை.
சி: மிக வருந்துகிறேன், இருப்பதாக எண்ணிக்கொள்வோம். வழிப்போக்கன் அவளைக் கண்டு, கண்ணே! மணியே என்று கொஞ்சினால்,............
மன்னார்: அந்தப் போக்கிரியின் பற்களை உதிர அடிப்பார்கள்.
சி: ஆம்! ரோஷக்காரப் பெண் அப்படிச் செய்யும். சோர குணமிருந்தால், நேரமில்லையே, நாளையாகட்டும், என்று குழையும்.
மன்னார்: எனக்கு அந்த விஷயம் தெரியாது.
சி: எனக்கும் அது சொந்த அனுபவமல்ல. பிறர் கூறக்கேட்டதே. மாரியும் ரோஷக்காரப் பெண்போல, பூஜை செய்பவர்களைத் தடுத்து இருக்கலாம். ஆனால், பூஜையை ஏற்றுக்கொண்டது தவறுதானே?
நீதி: சிக்கலான கேள்வி.
சி: பூஜைக்குப் பலன் உண்டு என்று நம்பும்படி
