61
தும்பும் பேசி, சிலையை நொருக்கினான், உள்ளே இருந்த மாரிக்கு உடலெங்கும் உதிரங் கட்டிக்கொண்டது.
வெங்கட: ஊர் இவ்வளவு கெட்டுவிட்டதா? இப்படிப்பட்ட தொல்லைகள் நேரிடாதபடி இருக்கத்தான், நான் ஏழுமலைக்கு மேலே இருக்கிறேன். ஏறி வருவதற்குள், எந்தப் போக்கிரிக்கும் இடுப்பே முறிந்துவிடுமே!
மாரி: உன் யுக்தி யாருக்கு வரும்? இல்லாமலா, வெள்ளியிலே தேர்! வேளைக்கு ஒரு சீர்!
வெங்கட: எல்லாம், நமது பட்டாச்சாரிகளின் சாமர்த்தியந்தான், காரணம். ஒரு நல்ல சேதி தெரியுமோ? இந்த வெள்ளித் தேருக்கு, இன்னம் கொஞ்ச நாளிலே, தங்கக் குடை இருக்கும்!
மாரி: தங்கத்திலே குடையா? செலவு அதிகமாகுமே!
வெங்கட: நம்ம கையை விட்டா செலவாகப் போகிறது? நாஸ்தீகாள் நடமாடுகிற இந்தக் காலத்திலேயும், நமக்குச் சேவை செய்யும் பக்திமான்கள் இல்லாமலா போய்விட்டார்கள்.
மாரி: யாருடைய கைங்கர்யம்? யாரோ, அழகப்ப செட்டியாரென்று ஒரு பிரபு இருக்கிறாராமே, அவரா?
வெங்: சே, சே, அந்த ஆசாமி, அல்ல. இப்பத்தான் அந்த ஆள் ஐஞ்சு இலட்ச ரூபாயைக், கொட்டி அழுதான்.
மாரி: எதுக்கு?
வெங்: படிப்புக்காம்!!
மாரி: தங்கக் குடை தரப்போவது?
வெங்: M.C.T. சிதம்பரம் செட்டியார் இருக்காரேன்னோ, அவர் 15,000 ரூபாய் செலவிலே, நமக்குத் தங்கக் குடை தர்மம் செய்ய முன் வந்திருக்கிறார்.
