________________
உ.என் பொருளதிகாரம், மானாற் - புலர்வது கொல்வேர் கட்பென - வஞ்சுவ றோழியென் னெஞ்சந் தானே,” எனவரும். உயிர் செல வேற்று வரைவு வரின் அது மாற்றுதிக்கண் தும் = இறந்துபாடு பயக்குமாற்றத் தன் திறத்து நொதுமலர் வலாயக் சிருதியஞான்று அதனை மாற்று சற்கண்ணும் : உ.ம். " அன்னே வாழிவெண் டன்னை புன்னை - பொன்னிதம் விரியும் பூக் கெழு துறைவனை - யென்னை யென்றும் யாமேயில்வூர் - பிறிதொன் முசுக் கூறு - மாங்கு மாக்குமோ வாழிய பாலே." "பலவித் சேர்ந்த பழந்தி னினக்கலை - சிலேயிற் கானான் செந்தொடை வெர்இச் - செருவறு குதினரயத் பொங்கிச் சார - விருவெதிர் ரீடமை தயங் சப் பாயும் - பெருவனா யடுக்கத்துக் கிழவே னென்று - மன் றை யன்ன நட்பினன் - பதுவோர் சம்பவிப் பங் ோமே. எனவரும். - வெர் இச் - சார - விருலே ' பாயும் - பெருங்கை நெறிபடு பாட்டத்து நிகழ்ந்தவை மாதப்பிரம் = தோழி கூட்டமுண்மை வழக்கியலால் நாசில் ற சாலத்துக் கண்சிவப் பும் அதல்வேறுபாடும் முதலிய பொட்வே துபாதி நிகழ்ந்தழி வீர்வ ற்றைத் தோழி அறியாமஞ் இச சதியா!:ஓக் தாலவிதான் மறைப்பினும் : உம். கன்றார் சோ தன்னறுங் கதுப்பு - மொண்டொடி மக தண்டழை யல்கு ஓங் - காண்டொறும் சுவினை யென்றி யதுமத் - தீன் மதந்தனையாத் பெரிதே வேன் டாய் - நீயெவன் மயங்கி தோழி - யாவினுஞ் சிறந்தன்று நோய் பெரி துழந்தே." சாதன்: கிருதியாற் கவினையெனத் பாலாய் வேறு பட்டனையென்று எத்துக்கு மீபங்கினை யெனத் தலை விதங்கத்தம் மறைத்தாள், துறைவன் முறந்தெனத் துறையிருந் தழுவேன்டம்மர் வாண்முக நோக்கி வன்னைரி - னம முரையென் தனளே சடவென் - பஞ்சாய்ப் பாவை கொண்டு - வண்டலஞ் சிதமனை சிதைத்ததென் றேனே." இது செயிலிக்கு மறைந்தது. பொறியின் யாத்த புணர்ச்சி நோக்கி ஒருமைக் கேண்மை யின் உறு குறை தெளிந்தோள் = தான் அவளென்னும் வேற்றுமை யில்லாத நட்பினாலே தோழி தனக்கு வந்து கூறிய குறையே பொ றியினோக்கித் தெளிர்தோள், முன்னர்த் தெய்வப்புணர்ச்சி நீகழ்க் தமை நோக்கி அதுகாரணத்தான் முடிப்பதாகத் தெளிந்த தலைவி : அருமை 'சான்ற நால் இருவனாக = தான் முன் அருமை அமை த்துகின்ற நிலையாத் தலைவன் தன்கண் நிகழ்த்திய மெய்தொட்டுப்
