________________
பொருளதிகாரம், ல் நினக்குரியவென்றவழி உவமையும் பொருளும் ஒத்து முடிந்தபி ன் முன்னின்ற நாடவென்பது உள்ளுறையுவமமன்முய் இறைச்சியாம். என்னை? தன்கன்றிற்குப் பயன்பட்டுப் பிறர்க்கு உயிலாக்கொடுக்கின் ற தினையைத் தான் உண்டு அழிவுசெய்கின்முற்போல, நீ நின் கருமஞ் சிதையாமற் பார்த்து எமக்குயிராகிய இவளைத் துயருறுத்தி எம்மை இ நந்து பரிவித்தல் ஆகாதென்று உவமையெய்தித்றேனும், பின்னர் நின் ற பொருளோடியையாது இவ்வுவமம் உள்ளுறையுற்றுப் பொருள்பய பொது இறைச்சியாகிய பாடனென்பதனுள்ளே வேமூேர் பொன் சோ ன்றுவித்து நின்றதேயாமாதனின், முலைமார் 5 என்றது தன் கா ரபாத சில தயாமம் பார்த்தென் னும் தாயன்றி உள் நறையா மாப்பொருளை முற்ற உணர்த்தாலமானர் சு. வெங்கே * * * சோட் - தையலாய் பாடுவா மாம்" இதனுட் புலவயும் பாரிய துேம் என் தயாசிய இரைச்சியாகிய உலககளாத் *ave:ாப்பாடும் பாட்டோடு கலர் து கூறத்தகாத தெய்வத்தையும் பாவோமென்னும் பொருள் பயப்பச் செய்த இறைச்சயித்பொ கள பயந்தவாரம் இராவோகையாம் பயன் கொண்டாற் போல் அவை அன்பே பாத்தலம் பால் கொள்ளா மையின் உள்ளுபைபட்மன்மையும் காண்க ள்ளதா'ட்டாய்த் சதன்பார்ப்பும் தின்னு மன்பின் முதியோ:-பேடம் பொய்சைத் சரே" என்ற் போலத் தலைவன் பொடு4 தலைவியதை ம யும் உடனுவாமங்கொல்கத்தம். இதயத்தித் தொபு "மார்கயென் மூர்', உம்மை இறந்த பழிபித்து, கள் உங்க. அன்புறு ததா விறைச்சியுட் சுட்டலும் வன்புறை யாகும் வருந்திய பொழுசே, இது இறைச்சி முற்கரிய வற்றின் வேட்பட வருபொக்சின்ற து'. (இ-ள்.) வருந்திய பொழுதே = பிரிவாற் தW*'; இல்ராச்சியம் அன்புது சகுரு சுட்டம்=தோ கருப்பாக காட் தலைவன் அன்பு செய்தற்குத் தருவனவற்றக் காதில் பதனம் : வன்னற ஆகும் சவன்புறுத்தலாகும். 67 - T, "தசைப்பா துடையர் * * * தோ ழியவர் சென்ற வாதே” இதனுண் முன்பே பாஞ்சகத்தன் பாட யார் அதன்மேலே சளிறு தன்பிடியின் பெரும்பசிகளைதற்கு மேன்மே லையுடைய ஆச்சாவைப்பிளந்து அக்காரைப் பொத்துட்டும் அன்பி கன்யுடைய அவர் சென்ற ஆறதனைக் காண்பர் கான் என் - அன்புறு தகுரு கூறிப் பிரிவாற்ற தவளை வற்புறுத்தவாது காண்க, எம்மேல் இய கலையாக அன்பிலனென்று ஆற்றளாவளொன்று கருதாது இவ நோ : ஆற்றுவித்தற்பொருட்டு இவ்வாறு கூறலின் வழுவாயமைந்தது. 1 அன் நாயவறன்" என்பது தோழி கூற்றன்மை உணர்க. (எ) - மகாக
