________________
திருக்குறள நீதிக்கதைகள் லேற்றக் கட்டளை விடடான. அழுக்காற்றின் கேடு எவ வளவு பிரமாதமாய் விளைந்தது பாருங்கள் ! பாவலர்க்கு சேர்ந்த மரனை தண்டனையையறிந்த அவாகளது மனைவி மககள தலவிரி கோலமாய ஓடோடியுமவாது கமபா காலிலவீழ்ந்து உயிாபபிசையிடும்படி வேண்டிநின்றனா. உடனே கமபா அவாகளுக கபபமளிதது, சோனைநோக்கி " அரசகேசரி! மாதா, பிதா, குரு, புலவா, விகடகவி கள, தூதா, முதலியோர் எல்லையில்லாத குற்றங்கள் புரிக தாரானாவம் அலாகளைக்கொவல மனு தாபா சாஸ்திரம இடங்கொகெகவிலலை, ஆதலின புலவாகளை த தணடியாது மானித தலவேமை” எனறெதே தியம்பினா. பினபு தான இனனான என்பதையும் சிலம்புகிடைத்த வழியையும் அரசனுக்கும மற்றுனோர்க்கும் அறிவுறுத்த, அவ்வரசவையின் நடுவே ஈனகு அலகைரித்து அவவிட ததே ஒரு கலசத்தில் நாமகளை ஆவா ஹனப்படுத்தி அத தேவியின் மீது ஓராதா திபாடி. நினறனா கமபா, அககாலை காமகள “அடே கமபா? எங்கடா என் சிலம்பு” எனறு தனபதலரை நீட்ட, சமபரும் முன்புதாச பெற்றிருந்த சிலம்பை அததேவியாரின் இடது பதமலரருகே காட்ட அதனைப் பெற்ற கலைமகள அந்தாத்தானமாயினள். பின வரே பாவரும, அடைப்பக்காகனாயிருகத்சி கமபரென அறிது மூனா தத்தி வாழ்கதனர். உடனே சோறும் அடங்கா மகிழ்பூத்து நமகவிச் சககரவாத்திக்குப் பலவரி சைகள் புரிந்து அவரை எக்கணமும் விட்ட கலாது இன்ப முடன் வாழ்க துவா கான்
