________________
16 வது கதை. பொறை யுடைமை 85 மன்னவன் உபதோசையின் சமமதத்தின் மீது குதிர்களைத் திறக்கச் செய்தான' கரிய திருக்கோலத்துடனும் சுகந்த கீலெண்ணையுட னு மிருக்கும் மூன்று தெய்வங்களும் வெளி சகின பின ஆங்கிருந்த ஒருவாக கேனும் அவர்களை இன் வாரென அறியக் கூடாது போயிற்று. முடிவில் உபகோசை யெனபாள அரசனது வேண்டுகோளுக் கிணங்கிச சென்ற தினம தான கால்க சென்று சோடி வருகையில் தனணை வாது மாதிரி, புரோகிதா, கொத்துவால முதலிய மூவா கெஞசிக கூத்தாடியதையும் அவாகளுககுத தான சாதுரி பமாய் விடை பகாந்து தப்பிபதையும், இரவில அவாகளூ ககு மரியாதை செயமித்ததைபம சவிஸ்தார மாகக கூறி ளை. பினபு அரசன உபகோசைன சுரபின திறத் திறகு மொகி அவள கணவனது பொருளை இரணிய குபதனிட கருது வாககித கொடுத்தது மல்லாமல அப்பெண்கள் கரயகத்தைச சகல மரியாதை யுடன அகத்திற்கு அனுப்பி வைத்தான அதன பினன இராஜ ஈட்டப்படி அருகால வா பொருளையும் பறி முதல செயது பட்டணத்தினின To அவாகளை விரட்டி விடடான ஈற்குலத்தி லூதித்த உத்தம நங்கையாகன தாகளுக்கு எவ்வித இடை ஆறு நேரினும கறபினினறு ஒரு சிறிதும் தவறார்கள எனபது வெளிப்படை. அதுவு மலலாமல பிறா மனேலியை இசசிய பவா படாத பாடு படுவானறோ? 16-வது கதை. பொறை யுடைமை. திருக்குறள். பொறுத்தல் இறப்பினை யென்றும், அதனை ' மறத்தல் அதனிலும் நன்று. பரிமேலழகா உரை:- பொறை நன்றா கலான் தாம் ஒறுத்தற்கு இயன்ற காலத்திம பிறர் செய்த மிகையைப்
