________________
17-வது கதை அழுக்காறாமை 95 மல்லவாதலின் கமபா சரவிதன மககளுக்கினிய நலலுண்டி கள காசேசெலல மநா தாரில்லை வீடு சோந்ததும் மயிர் வினைஞன தன இலலாளை நோக்கி "அடி பெண்ணே ! இதோ உனமூததாா வந்தார்" எனறான, உடனே அவ ளும் ஓடி வந்து கமபலர் . கண்டுகளித து அவருக்கு அபரி மிதமான ஆசார உபசாரங்கள புரி 5 தனை சிறிது நோத திறகெலலாம கப்பருக்கு கலலனனம் பரிமாறப்பட்டது அசகரன் கா (UT " தud| ந ன உன வீடடில உணரத்தை முன் சில வழசுகுகள் உன்னுடன் பேசவேண்டும் அவை யெனவெனில நமமுடைய தாதை காலத்தில் நமது சொதக்கள் பிரிவினை போக வில்லையல்லவா ? இதுவரை யில் நீயே அவையனை ததையும் ஆண்டனுபவித்து வாதா யாதலின என பா தீயககை எனனிடம் கொடுத்தலலசி யம மேலும் இராஜாங்க ஊழியததை நான் சிலகாலம் அனுபவிப்பது முற்றிலும் பொருத்தமாகும" எனறவள விசு, அதனை மறுக்க வகையில்லாது தான புலவாகளிட மிருந்து பெற்றதன ததையும அரண்மனையில் வேலைபார்க கும் 1. த தியதைபையும கமபருக்களித்தான நாவிதன, பினனா கம்பா 4 இராஜாங்கவேலையை முழுமன துடன் நீ எனக்கு அளிததாயெனினும் மனனவனிடம் சென்று அவன அனுமதி பெறலவேண்டும்” என்றனர். அவ் வாறே நாவிதனும் அதற்குடன் பட்டான. ஈதிகைனமிருக்க அடைப்பக்காரன அமபட்ட னெனபதை பறியாது அவனுடன சமபாதி போஜனமும் பண்ணிவிட்டோமே!" என்று மிகவும் மனம வருதிய சேரன் முடிவில் ஒருவாறு தேறி, கல்வியிறபெரிய கம்பர் அமபட்டனை அடைப்பததொழிலிறகு ஏற்றுக் கொண்டிரார். ஆதலின அதன உண்மையைததேர்தல வேண்டுமென மதி
