முல்லைக்காடு/அதிகாலை
இயற்கைப் பகுதி
அதிகாலை
கொக்கோ கோகோ என இனிமையின்
குரல் மிகுத்திடக கூவல்-
செவிக்
குளிர்தரும் அதிகாலை என்பதைக்
குறித்திடும் மணிச் சேவல்!
திக்கார்ந்திடும் இருள் விலகிடும்
சிறு பறவைகள் கூவும்—
நல்ல
திரைக்கடல் மிசை எழுந்திடும் முனம்
செழுங் கதிரொளி தூவும்!
தக்கோர் கண்ணில், தெளியுளமதிற்
தகு புதுமைகள் உதிக்கும்-
நல்ல
தமிழ்க் கவிதைகள் உழுபவர் சொல்ல
எருதுகள் சதி மிதிக்கும்!
செக்காடுவார் திகு திடு கிறு
கீச்சென வருஞ் சத்தம்!-
நல்ல
சேரியின் துணை கோரி அங்குள
ஊர் முழுமையும் கத்தும்.
கண்மாமலர் விரிந்திடும், பெண்கள்
கரம் கதவுகள் திறக்கும் —
மிகக்
கருத்துடனவர் முன்றில் விளக்கக்
காற் சிலம்பொலி பறக்கும்!
உண்ணா துண்டு துயில் கிடந்திடும்
உயிர் நிகர்த்தகு ழந்தை —
விரைந்
தோடித் தனது பாடம்படிக்க
உவகை கொண்டிடும் தந்தை.
விண்ணேறிடும் பகலவன் கதிர்!
விளங்குறும் திசை முகமே!—
தகு
வினை தொடங்குது கிடுகிடுவென
விரி மனித ச முகமே!
