இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்பட்டுள்ளது
சகுந்தலா
7
லையே கவனித்துக் கொண்டிருந்தான். பொதுவாக அவனுடைய பொழுதுபோக்கே அதுதான். ரகுராமனின் வேலை கூட அதுவே! அவனுக்கு விசேஷ உத்தியோகம் எதுவுமே கிடையாது. சுகமாக வாழ்வதற்குப் போதிய பணமிருந்தது.
'எவ்வளவு பணமிருந்தால் தானென்ன! உட்கார் ந்திருந்து சாப்பிட்டால் அது எத்தனை நாளைக்கு வரும்? கைப்பணம் காலியான பிறகு என்ன செய்யப் போகிறாய்? அதைப் பற்றி யோசித்தாயா?' என்று அவன் நலத்தில் அக்கறையுள்ளவர்கள் சொல்வது உண்டு.
'அதைப் பற்றி இன்றே கவலைப்பட வேண்டுமா என்ன? அப்பொழுது பார்த்துக் கொள்ளலாமே!’ என்று ஒதுக்கி விடும் குணம்தான் அவனிடமிருந்தது. வாழ்க்கையில் கவலையே இருக்கக்கூடாது; ஜாலியாக வாழவேண்டும் என்பதுதான் அவனுடைய லட்சியம். தினந்தோறும் எவ்வளவு நேரம் ஊர்சுற்ற முடியும்; சினிமா பார்ப்பது, வம்பளப்பது போன்ற காரியங்களைச் செய்ய இயலும்? பாக்கி உள்ள நேரத்தை ஓட்டியடைக்கப் புத்தகங்கள் படிப்பது நல்லவழி என்று பட்டது அவனுக்கு.
பணக்கார வீட்டுப் பிள்ளைகள் ஜம்பத்துக்குப் புத்தகங்களை வாங்கி அடுக்குவார்கள். 'அலமாரிக்கு அழகு;கைக்கு பூஷணம்' என்று சில புத்தக வியாபாரிகள் விளம்பரம் செய்கிறார்களே, அது செல்வர்களின் வீட்டுக்குப் பொருந்தும். சூழ்கநிலை அலங்காரமாகவும், கைக்குப் பூஷணமாகவும் பயன்படும் பாக்கியம் ரகுராமன் வாங்கும் புத்தகங்களுக்கும் கிடைக்கும். படிப்பதாக பாவலாப் பண்ணி பராக்குப் பார்த்துக் கொண்டிருப்பதுதான் பெரும்பாலும் அவன் அனுஷ்டிக்கும் முறை. அதற்கு ஏற்ற இடமாக இருந்தது ஜன்னலோரம்.
அவன் தங்கியிருந்த வீட்டை அடுத்து ஒருவீடு இருந்தது. அது ரொம்ப காலம் காலியாகவே கிடந்தது. யாராவது வாடகைக்குக் கேட்டாலும் 'சொந்தக்காரர்கள் வந்து வசிக்கப்போகிறார்கள். இந்த வீடு வாடகைக்குக் கிடைக்காது' என்று சொல்லிவந்தார்கள். அங்கு தங்குவதற்கு எந்தச் சொந்தக்காரரும் வரவுமில்லை.
இரண்டு வீடுகள் சேர்ந்த தனிப்பெரும் கட்டிடத்தில் வலதுபுறத்து வீடு ரகுராமனின் தந்தைக்குச் சொந்தம் இடதுபக்கத்துவீடு, அவருடைய சகோதரரின் உடமையாக
